"evet, çocukluğumdan beri kaderim budur zaten!" dedim. "herkes, yüzümde kötü eğilimlerin belirtilerini arardı - aslında olmayan ama onlarca olması gereken eğilimleri: sonunda dilekleri gerçekleşti. alçakgönüllüydüm; beni hesaplılıkla suçluyorlardı; sonunda hiç konuşmaz hale geldim. iyilikle kötülüğü ayırt edebiliyordum; anlamıyorlardı beni, herkes kırıyordu: kin gütmeye başladım. içime kapanık bir çocuktum, başkaları gibi şen, konuşkan değildim; onlardan üstün görüyordum kendimi ama herkes beni onlardan aşağı tutmakta sözbirliği etmişti: kıskanç oldum. bütün dünyayı sevmeye hazırdım; değerlendiren çıkmadı: böylelikle de nefret etmeyi öğrendim. renksiz gençliğimi, kendime ve dünyaya karşı giriştiğim savaşta tükettim. alaya alınmaktan korktuğum için, en iyi duygularımı yüreğimin derinliklerine gömdüm: orada silinip gittiler. hep doğru söyledim, inanılmadım: o zaman kandırmaya başladım. kibarların dünyasını, toplumun işleyişini iyiden iyiye kavrayınca, hayat biliminde ustalık kazandım; başkalarının bu ustalığı kazanmadan nasıl mutluluğa ulaştıklarını gördüm; benim hiç yılmadan erişmeye çalıştığım önceliklerin tadını, onlar kendilerini hiç yormadan çıkarıyorlardı. o zaman içimi bir karamsarlık kapladı - tabanca kurşunuyla giderilecek türden bir karamsarlık değildi bu: soğuk, çaresiz, sevimliliğin, iyi niyetli bir gülümsemenin altına gizlenen bir umutsuzluktu. ruh yönünden sakat olmuştum. ruhumun yarısı yoktu; solmuştu, uçmuştu, ölmüştü. ben de o yarıyı kestim attım - oysa öteki yarı kımıldanıyordu, diriydi, herkesin hizmetindeydi. kimse farkına varmadı bunun; çünkü bir zamanlar var olan öteki yarıdan haberleri yoktu; ama siz bir hatırayı uyandırdınız, ben de size bir kitabe okudum. birçoklarına kitabeler gülünç gelir, ama ben hiç de öyle düşünmem, hele onların altında nelerin gömülü olduğunu düşündüğüm zaman. yine de sizden görüşlerime katılmanızı isteyemem; bu ani çıkışım size gülünç geliyorsa lütfen gülün: açık söylüyorum, katiyen gücendirmez beni"
Ya bu basligi yazani acik oyladim cunku beni tanimlamis bir baslik.
Buara etrafimdaki herkesin sevdigim cocuk dahil yaptigi eylem. Hatta onu gecin o beni hep yalniz biraktida yeni biriyle tanistim bikac gun konustuk karisik bi donemime denk geldi bana "cok garipsin ya" falan filan edalariyla yol verdi bildigin. Hayir dunyanin en net en acik sozlu en durust kiziyim. Insanlara her seyi cat cat soylemek garip karsilaniyo heralde.
