Özellikle ergenlik çağındaki gençlerimizde çok sık görülen durumdur. mahallenin ne kadar iti kopuğu varsa ona aşık olursun. okulda ne kadar serseri, karanlık tip varsa aşık olursun.
eğer şanslıysan ve aklını kullanıyorsan ucuz kurtulursun; lakin salaksan, her önüne gelenin peşinden gidiyorsan ohooo... işin var senin işin...
tüm fantastik dünya dillerini bilen,
size de öğreten,
birlikte diablo oynadığınız,
beyni bir ansiklopedi gibi olan,
zekası karşısında ağzınızın açık kaldığı,
müthiş bir müzikal yeteneği olan adama aşık olmaktır.
insanoğlu sadece garip birilerine aşık olur zaten. sıradan insanlara aşık olmayızki bize göre farklı olanlar dikkatimizi çeker. esrarengiz oldukları için caziptirler yada başka hiçkimseye benzemedikleri için. anlamak, tanımak isteriz. ve anlamaya çalışırkende kendimizi kaptırır aşık oluveririz hiç anlamadan. her daim başımıza gelebilecek olandır garip birine aşık olmak..
gereksizdir. küresel ısınmaya takmış birine neden aşık olasın ki? hayat görüşü olsun, ot olmasın dedim ** çıkmaya başladık. ilk başlarda güzel işte kendimizce çözümler buluyoruz falan ama 2 aydan sonra çileden çıkıp sokarım küresine de ısınmasına da başka bildiğin bir şey yok mu senin dedikten sonra terk edildiğim kişidir işte bu garip kişi.
not: en son konuştuğumuzda antidepresan kullanıyormuş, artık eskisi kadar dünyayı kurtarma peşinde değilmiş. benden sonrakilerin başı yanmayacak en azından.
''ya kendisine aşık olunduğu için garip biri olmuş ya da aşık olunduğu için garip biri olduğu anlaşılamamıştır.'' gibi bir hipotezi içinde barındırması muhtemel durumdur.
