sözlükteki söz sahipleri, (-ki burada moderatörlerden bahsetmiyorum, belki dış mihraklardır- ) çaylak olmasını uygun görmüşlerdir. çünkü verebilecekleri bir cevap kalmamıştır. verebilecek bir cevapları kalmadığı gibi yapabilecekleri birşey de kalmamıştır. çaylaklığı saymıyorum. o kadar çok bu yönteme başvuruyorlar ki, çaylaklık artık bizden biri.
sözlüğe girme sebeplerimden biri. görüldüğü üz're çaylak olsa da birileri hep onun yanında olacaktır. karşına çıkabilecekler var mı bilemem?
15 gün çabuk geçer... benim önümde 550 gün var. yemin törenine bekliyorum...
büyükleri sittir et, küçüklerin ellerinden öperim. çünkü buralarda eli öpülecek bir büyük kalmamış...
edit.. editleyeyim derken komple gitti. yok edit medit.. *
bir arkadaşına eksi oy vermiş kişinin tercihini belirtmesine,o kişinin annesini ağzına alarak tepki veren yazar.
yanlış mı, yanlış. uslanmış mı, uslanmamış.
izlenimlerim doğrultusunda, her daim burnunun dikine giden pek bi yazar kişi olduğunu farkettiğim insan.
eğer bir konuya "x" diyorsa, "y" dedirtmenin imkansız olduğu,
y'nin doğruluğunu örnekler, pratikler, tezler ve maketler olarak ispatlasanız dahi, ı ıh çeken, polemiği seven yazar.
ha bi de "angut" kelimesini bir sentez etse de öyle kullansa, "ayna ayna söyle bana" dese.
hayat bayram olsa, garfield lazanya'dan vazgeçse..
kendisini kesinlikle çok takdir ettiğim ve bana olan desteklerine sonsuz teşekkür ettiğim yazardır. söylediği herşeyde söylemek istediklerimi bulabiliyorum. onun gibilere bu sözlüğün çok ihtiyacı var.
yazar olarak düşünürsek belki biraz küstahça olacak o zaman sözlük kullanıcısında bağlayalım şu işi;
sadece içinden gelenleri basit bir uslupla anlatan, polemiğe giren ve çok da bilgi içerikli entry girmeyen bir yazardir, ya da sözlük kullanıcısı, ya da eski sözlük kullanıcısı...
ama bir insan olarak, bir kuzen olarak ve herşeyden önemlisi bir dost olarak ele alırsak beraber geçen acı, tatlı 21 yıllık anı, delilik, çocukluk, maceraperestlik, uzun diye kimsenin okumayacağı bir entry olur.
bazen kısa entryler çok daha fazla şey anlatır ya öyle diyip ortak sevdiğimiz bir sözle bitirelim..;
hakkımızda devlet vermiş fermanı, ferman pasişahın dostlar dağlar bizimdir !..
bütün dünyası lazanya,tv koltuğu ve tv olan,bu yönüyle acayip özendiğim çizgifilm karakteri.
şuan itibariyle öğrendim kendisi 3.nesil yazar arkadaşımızmış.
herkesin derdini kendine dert edinen bir adam.
evet tam tanım bu.
kızıyorum o yüzden ben bu adama.
kızıyorum çünkü herkesin derdini kendine dert ediniyor; birilerinin dertlerine derman bulmak için elinden geleni yapıyor..
ve en kötüsü şu: dostunun düşmanını düşman ediniyor.
yapma be güzelim!
dostluk denen şey eskidendi, eskidendi insanların birbirleri için başka şeylerden vazgeçtiği zamanlar..
eskidendi dostlukların olduğu vakitler...
bir arkadaş tavsiyesi;
her dostuz diyene dostum deme;
her dost sandığının düşmanını düşmanın edinme;
birinin yanındayken bambaşka birini kaybetme!
herşeyden önemlisi;
dostuz ayağına alemin kerizi sen olma!
iyi seç arkadaşlarını...
nacizane bir arkadaş tavsiyesiydi bu da..
senin yılmaz güney şiiirlerini tutmaz ama idare et..
