bazen kimsenin yapmadigini, sadece size özel sandiginiz kücük aptalliklarin sevimli ayrintilarin aslinda herkes tarafindan yapildigini,
ama yine de hep ama hep size özel kalacagini,
en önemlisi, size aptal hissettiren seylerin aslinda sizin en sevimli parcaniz oldugunu anlatan;
klise inis cikislarla anlik heyecan yaratip sonra bir daha hatirlamadiginiz gercek disi filmlerden cok farkli bir duygusal mizah..
---spoiler---
-Hayatimi degistirdin.
-Evet sen de benimkini. 4 gundur yalan soylemiyorum.
-Gercekten mi?
-Hayir.
sahnesindeki ve step dans sahnesindeki natalie'nin o cocuksu tavirlariyla izlerken neye ugradigimi sasirtmis, bu tip kizlarin sadece filmlerde olduguna beni inandirip, bir sureligine kiz arkadasimdan sogumama neden olacak kadar etkilemis harika bir genclik filmi. Tabi yaslilar da izleyebilir. Frou Frou`nun Let Go sarkisina zaten diyecek yok.
scrubstaki çaylak doktor Zach Braff'ın yazdığı, yönettiği, oynadığı ve şarkılarını seçtiği bununla birlikte Natalie Portman, Ian Holm'sun yer aldığı duygusal bir film. Natalie Portman da tam aşık olunası orası ayrı.
yazan-yöneten : zach braff.
oynayanlar : zach braff, natalie portman, peter sarsgaard, ian holm.
2004, abd.
nefes kesici bir film.
bildigimiz hayati anlatiyor.. hani saniyesinde degisebilen.. her an her seyin olabildigi hayat, bizim hayatimiz. öyle ki, film izlediginizi unutuyorsunuz. hele bir de kendi hayatinizdan alintilar yapilmissa. hele bir de kendi hayatinizda sam'inizi bulmussaniz.
karakterler cok ilginc. normal olmak zorunda birakilan var bir, gercekte olmadigi biri olmaya zorlanilan biri.. aslinda kötü gibi görünen bir olay hayatini iyi yönde degistiriyor ve onu diger yarisiyla bulusturuyor. sam, adi.
sam karakteri, filmin anafikrini olusturuyor. natalie portman da cuk oturmus role. öyle biri ki sam, hayatini degistiriyor bir insanin. modern cagin psikolojik, sosyal vs. diye siniflandirilan sorunlarina karsi bir antidot adeta.
yan karakterler de iki ana karakteri tamamliyorlar. ve filmde bir cok gönderme var, popüler kültüre, televizyona, müzige ve günümüzün "alan ama vermeyen" toplumuna.
hani klise bir laf vardir, bu filmde herkes kendinden bir seyler bulacak diye. ben bu filmde ilk kez gercekten buldum kendimden bir seyler. largeman'in babasiyla iliskisi, anne özlemi ve onun icin aslinda besledigi duygular, ve ona hayati gösteren "this is it" dedirten sam. ben de kendi sam'imi buldum gercek hayatta. o yüzden film belki olmasi gerektiginden cok sey ifade etti benim icin. biraz da aptal yapti beni acikcasi. "aptal gülümseme" olayi vardir ya. ondan iste.
ama filmde gülümsemenin yaninda aglama da cok iyi aktarilmis. ayni hayatta oldugu gibi. salakca bir seye gülerken bir anda iciniz burkulabiliyor olup bitiveren bir sey yüzünden. ya da tam tersi oluyor, aglayip üzülürken bir anda gülmeyi hatirlayabiliyorsunuz.
filmin müzikleri de tam uyuyor, secimi braff kendisi yapmis yine, cok da iyi yapmis.
günümüzün duygusuz ve ebemkuşağı temalı filmlerinden bir hayli uzakta, insan psikolojisini tamamlayıcı duygularla harmanlanmış, ulan benim neden bir sevgilim yok diye düşündüren bir yapıt.
türkiyede vizyona giremeyen ve gerçekten divx kültüründen uzak insanların izleyemediği süper film..özellikle soundtrackleri harika...let go in --
the waiting line vesaire
harika bir soundtrack'a sahip, insanda yağmurda ıslanıp avazı çıktığı kadar bağırma ve aşık olduğu kişi için sahip olduğu her şeyden vazgeçme isteği uyandıran film.
