KESKE YAPABILSEM DEDIGIM EYLEMDIR NE HIKMETSE CEVREMDEKI INSANLARI BU SEKILDE TESELLI EDIP SONRASINDA EN UFAK ACEMILIK ANIMDA KENDI ICIMDE YIKILDIGIMI HISSEDIP KENDIME GAMSIZ OLAMAMAYI OGRETEMDIGIM DURUMDUR
insanların yaşadıkları kötü anılardan uzaklaşmak için kaçış yoludur gamsızlık belki bu kötü anıları başkalarının tekrar tekrar hatırlatmasından kaçıyorlardır, ama yanlız kalındığı vakit kaçacak hiç bir delik bulamadığı için kalkanını düşürüp her şeyi anı anına yaşamaya devam eder ve acısını tek başına yaşamaya devam eder.
Yeryüzünde kendim kadar tınlamayan, cevap verme gereği bile duymayan başka birisini tanımadım. Başlangıçta kendini, hakkını savunamayan olarak goruyorlar. Ama konu şu ki o da umurumda olmuyor. Birileri direk birşey söyler ise yapmam gerekeni yapar, uzatmaz döner giderim.
herkes kendisi olabilmek yetisine sahip değil ne yazık ki. O kadar sık duygusuzlukla, moronlukla yaftalandım ki ben bile gamsız olduğuma inanmak üzereydim, ta ki tamamen yalnız kaldım ve bir şeyler patlak vermeye başladı. Dışarıdan hala aynı göründüğümün farkındayım elbette, ama nedenini yeni yeni anlıyorum. Meğersem her şeyi kafaya taktığım için günlük yaşamda mala bağlıyormuşum. Her şeyi umursadığı için gamsız görünmek diyelim biz ona.
