1.
-
Hafiz-i Şirazi'nin şiiridir;
Kaybolup gitmiş Yusuf, Kenan iline geri gelir, üzülme!
Bu hüzünler evi, gün olur yine gül bahçesine döner, üzülme
Ey gamlar çeken gönül dertlenme, hâlin düzene girer;
Bu perişan baş, yine bir hâle yola girer, üzülme!
Hele iki gün muradımızca dönmediyse,
Devrân hep bir türlü dönmezse, üzülme
Hele sağlık olsun, ömrünün baharı gitmezse,
Ecel gelmezse, ey güzel nağmeli bülbül,
Yine çemen tahtında gül şemsiyesini başına tutarsın, üzülme!
Gönül; yokluk seli, varlık yapısını kökünden yıkıp götürse bile,
Mâdem ki kaptanın Nûh;tur, üzülme!
Kendine gel, gayb sırlarını bilmezsin sen!
Ümidini kesme, elemlenme, perde ardında gizli oyunlar var, üzülme
Kâbe'ye varmak iştiyâkıyla yürürken çölde, ayağına dikenler batarsa üzülme
Konak pek korkulu, maksad da çok uzak, ama
Hiçbir yol yoktur ki, sonu olmasın, üzülme
insanı hâlden hâle sokan Allah, sevgilinin ayrılığındaki hâlimizi de bilir
Rakibin verdiği zahmetleri de, üzülme
Hâfız; yoksulluk bucağında, karanlık gecelerde
Virdin; duâ ve Kur'ân oldukça gam yeme
