2.
kezban ve himmet karakterleri ile şiire cinsellik katmış bir adam.
3.
şu şiirleri yazmış zattır. 1860'larda...
''''kancık eline her ne zaman geçse yarrağı bas
ürkütme, mülayim söz ile okşayarak bas birdenbire''
''eşşekçesine dikme yarrağı, önce kıçına, karnına sallayarak bas,
gel tatlı kadın gel bir koyalım diye yalvar,
tutmazsa sözün sonra güzelce bir dayak bas amdan''
''usanıp ta yarrağın kalkmaz olursa
tut kösleye delleklere varıncaya taş,
bas galip, sana benden öğüd olsun iyi dinle kancık eline her ne zaman geçse yarrağı bas''
4.
Koycek bize gardaş duman atdurdu züğürtlük
Kokden pılıyu pırtıyu satdurdu züğürtlük
Zarraflar inanmaz asunaflar söze ganmaz
Çok kimseyü gahr ile zıbartdurdu züğürtlük
Çanlardı çeğem zengün iken çan gibi emme
Suncu dayu ağzumı gapatdurdu züğürtlük
Zalt ben mü ya Gastammanulu da cıbır oldu
Dünyayu birübirüne gatdurdu züğürtlük
Bakkal gasap ekmekcü zokakda benü gozler
Taşra çıhaman damda gapatdurdu züğürtlük
Gurtara Çalab alayumuz gasdu gavurdu
Mal goymadu herkesde top atdurdu züğürtlük
Gaalüb ne oküz galdu ne dombay ne bi eşşek
Kokden pıluyu pırtuyu satdurdu züğürtlük
Sözcükler:
Koycek: köycek, köyün bütününü. Kokten: kökten, tümüyle, ne varsa. Zarraflar: Sarraflar. Asunaflar: esnaflar. Ganmaz: kanmaz, inanmaz. Gahr: kahr, üzüntü. Suncu: şimdi. Gapatdurdu: kapattırdı. Zalt: salt, sadece, yalnız. Cıbır: parasız, çıplak. Zokak: sokak. Gozler: gözler. Alayumuz: alayımız, hepimiz. Gasdı gavurdu: kastı kavurdu, mahvetti. Galdu: kaldı. Dombay: manda.
5.
tekrar saygıyla andığımız büyüğümüz.
6.
en masum mısraları şunlardır.
kara karı,kuru karı
keçi eti,durgun at
mazarratül mazarratül mazarrat
beyaz karı şişman karı
kuzu eti yörük at
faidattün faidattün faidattin faidat