skorun, sonucun, (son yıllarda) paranın, şahsi ya da anlık durumların yanıltamadığı futbol sever bir kardeşiniz olarak söylemeliyim ki benim hala umudum, ümidim ve şu galatasaray'a büyük saygım var. inanmayan ilk yarıyı açsın izlesin, dünya devi iki takım görecektir.
rakip iki takım taraftarları elbette dalgasını geçecektir, geçin. en çok da yıllar sonra havasını bulan beşiktaşlılar geçsin. mantıklı düşünen için, - galatasaraylı bile olsanız, bu dalgalar eğlendiricidir. (biz böyleyiz, hepimiz aynıyız)
şunu söylemek lazım; anlayışlarımızı değiştirmediğimiz, yapılanlardan * ders alıp bakışımızı geliştirmediğimiz için her alan da bir döngüdür dönüyor, tekerrürdür ediyor. futbol dünyamızda bir takım hariç.
uefa kupasını aldığımız sene şampiyonlar liginde chelsea' den 5 yemiş, yıllar sonra hakan şükür'den şunları duymuş idik:
"o beş yediğimiz maçtan sonra takım olmak önemliydi belki de..."
doğru olmayan genellemedir. ne yapak ölek mi amk. yarın sabahın köründe işe gidip eşek gibi çalışacağım aklıma gelince ne kadar da fanatik olsam sikimde olmuyor madrid'den 10 tane yemek. milyonlar alan pezevenkler düşünsün ben değil.
