beşiktaşlı, fenerbahçeli, trabzonsporlu, eskişehirsporlu, bursasporlu olmaktan farklı olmayan sebeplerdir. net bir açıklaması yoktur. kimi rivayetlere göre babadan etkilenmenin sonucudur, kimi rivayetlere göre renklerdir, kimi rivayetlere göre avrupa başarılarıdır.
ben gençlerbirliği' nin 1987' de galatasaray' ı 2-0 yendiği maçtan sonra, çocuk aklımla galatasaray' ı tutmaya başlamıştım. babam beşiktaşlıydı ama asla baskı yapmadı bana takım tutma konusunda. 25 senedir galatasaraylıyım ve mutluyum.
Aklimin ermeye basladigi yillarda ortaligi yikmasi. 4 sene ust uste lig sampiyonlugu, uefa, super kupa derken Galatasarayli olmusum. O yillarda hangi cocuk baska takimi secerdi ki kendi basina?
metin oktay gibi türk futbolunun gelmiş geçmiş en büyük oyuncusunun galatasaraylı olması iyi bir nedendir. o yıllarda doğan çocuklara "metin" isminin verilmesinin bile bir nedeni vardı ve onun büyüklüğü, yalnızca gollerinden, oyunundan ileri gelmiyordu.
fenerbahçeli olması için kendisine sunulan boş çeki geri çevirişi bile yalnızca taçsız kral'a has bir duruştur.
Bir insan başarılı olmayı, keyif almayı, mutlu olmayı, sadece futbol izlemeyi, yurt dışında alkış almayı, yurt içinde kıskanılmayı, tarihi ile övünmeyi istiyorsa Galatasaray'lı olması yeterlidir.
uefa kupasını aldığımız günün doğum günüme denk gelmesi ve benim o küçük yaşta onu sanki bir hediye gibi algılamam. o gün bugündür galatasaraylıyım ve gurur duyuyorum takımımla.
