6 gol yemenin doğurduğu depresyonla hem futbol kurallarını hem de hayal gücünün sınırlarını alt üst ederek ''ne yani biz de zamanında 7 kişi ile 7 gol atmıştık'' demektir.
uzun yıllar sonra bile, kopenhag' da kaldırılan türkiye' ye gelen ilk avrupa kupasını hatırlayıp başı dik yürümektir. ligde değil, avrupa' da alınan yenilgilere üzülmektir.
edit: isterseniz 100 kere eksileyin, o kupayı türkiye' ye galatasaray' ın getirdiği gerçeğini değiştiremezsiniz. inşallah türk takımları yine avrupa kupası alır, renk ayırt etmeden seviniriz.
aslında kimse nedeni söyleyemez, nedensiz sevgiler silsilesi içinde bulursun kendini, bir durup, düşünüp sorgulayınca neden galatasaray, neden sarı-kırmızı deyince kendine, cevap veremezsin. nedensizdir sevgimiz, karşılıksız.
müzesinde 8 tane 1. sınıf kupa olan takım taraftarlarınca küçümsenmektir. dertliyiz çok. nasıl atmıştı johnson ali sami yen'de bize. ah ulan. uefa kupası bizim hakkımız değildi. vericektik fenerbahçe'ye... ama işte. kader. heyhat. şanslı takımız. kurada bize çıktı kupa.
fakir fukara edebiyatı yapa yapa, dalaverenin bininin bir para olduğu bir sezonun akabinde kazanılan şampiyonluğu doya doya kutlamanın şerefine erişmek, ezeli rakibine karşı bir sene boyunca tek bir branşta bile galibiyet yüzü görmeden sezonu kapatabilmenin hazzına nail olmak, devlet baba tarafından yapılacak olan statta vicdan azabı çekmeden maç seyredebilmektir...
siz benim yukarda yazdıklarıma bakmayın canlarım, çok iyi bir şey aslında galatasaraylı olmak...
devlerin arasında ezilerek gruptan çıkamadığı için aldığı o 2. sınıf kupayla öğünmek, devlerin liginde kendi ülkesinin en çok puan toplayan takımına kendi 100. yılında muhteşem bir hediye vermektir.
'bence galatasaray'lılık din gibi, mezhep gibi yerleşmiş koklu bir inançtır.galatasaray'ı işte bunun için tercih eder ve galatasaray'lılığımla her zaman gurur duyariım' diyebilmektir galatasaray'lı olmak.
6 gol atıp 3 puan almakla övünüp, 6 maçta 2-3 gol atıp 0 puanla geri dönüp, ülkeyi rezil etmekten geri kalmayanlara inat, Türkiye'yi avrupa'da en iyi şekilde temsil edeni sevmektir.
galatasaray'ın şampiyonlar liginde çeyrek final oynadığını gözardı edip, kendi takımının daha gruptan çıkmasıyla övünen at tarağına gülüp geçmektir bir yerde.
bir de "övünen" yerine, "öğünen" yazanlara...
dün,bugün,yarın ve daima en iyi olan takımın taraftarı olmak. paha biçilemez bir duygu. allah biz sevgili kullarına nasip etmiştir. bizim gibi olmayanlara sadece acımak gelir elimizden.
