takımını canı gönülden seven amatör ruhlu topçuların nesli tükendiğinden bu sıkıntılar yaşanıyor. çünkü yıllardır bu takımın abileri vardı kardeşlerini motive ediyorlardı. hatırlayın bu takım ne destanlar yaratmıştı. milanı, real madridi bu amatör ruh sayesinde dağıtmamışlar mıydı? hertha berline istanbulda fark yiyip rövanşta dörtlememiş miydi? hocadan futbolcsuna amatör ruh avrupada çift kupa almamış mıydı? teknik direktörsüz, parasız bunlar şampiyon olmuştu...
işte bu ruh ortadan kaybolduğu için bu sektemeler yaşanıyor...
gsdeki tüm başkanlar önce kendini düşündüğünden dolayı kulübe girdi çıktıya bakmaz başkanlık yapmak için başkanlık yapar zihniyeti idare örnek: (bkz: mehmet cansun) (bkz: faruk süren)bu örneği bozan (bkz: aziz yıldırım)
10 senedir bir çok sebep barındırır bünyesinde bu başarısızlık. çoğu insanın hemfikir olduğu sorun; yönetim ve yöneticiler. genelde her başarısızlığın faturası bu merciye kesilir.
ama bu konuda haklılar. 2000 li yıllardan sonra, yöneticiler kulüp içinde saygı ve otoriteyi sağlıklı bir şekilde yönetemedi.
ve avrupayı inlettiğimiz dönemden sonra kadromuzda bulunan oyuncuların transfer politikaları yanlış yapıldı. gelen ve giden oyuncular için maalesef iyi bir proje oluşturulamamıştır. avrupadan ve lig de başarılı sonuçların ardından kasaya giren onlarca milyon dolar nerye gitti? ne içi harcandı?
profesyonel yöneticiler tarafından yönetilen bir kulüpte, uzun vadeli hesap yapacak, bunları düşünecek, 'yahu sene 2010 da nerede oluruz' diyen kimse olmadı mı çok merak etmekteyim.
alınan somut başarılar, o dönemde sanırım kulüp bünyesinde bulunan herkesin aklını başından aldı. nitekim, 2005 ve 2006 yıllarından sonra gazetelerde atılan manşetlerde avrupa başarıları ardından takım içinde huzursuzlukların ve otorite kaybının olduğu yazıyordu. bunu, o dönemde avrupadan teklif gelen ancak gönderilmeyen veya zorluk çıkarılan bi kaç futbolcunun neden olacağı yazıyordu.
bi çok emektar isim yazmışlardı o listeye.
nihayetinde aradan yılar geçti, güzel zamanlar olarak tozlu raflara kaldırıldı. ama unutulmayacak elbette 17 mayıs.
tek soru işareti var aklımda;
gerileme döneminin kulüp patronları ve kurmayları hata yaptıklarını, iyi yönetemediklerini, huzuru, saygıyı, otoriteyi sağlayamadıklarını, dışarıdan kulüp içine sokulmuş kişileri belirleyemediklerini, iyi politika izleyemediklerini kabul ederler mi? / ediyorlar mı?
etmiyorlarsa neden bu düşüş? ediyorlarsa nasıl hala utanmadan konuşabiliyorlar?
