atom bombasından ayağa kalkan japonya gibi bir şahlanıştır, yaşamayan bilemez bu mutluluğu. iki sene önce "şu culioyla stancu adam gibi oynasa da bari (örneğin) gençlerbirliğini yensek bari" deyip de yenildiğimiz, beşiktaş derbisinden önce "adamlar bizi yener abi, halimize bak" demenin üzerinden azıcık zaman geçti daha. barış-ayhan-mustafa sarp diye orta sahanın üzerinden azıcık zaman geçti. iki senede avrupa'nın sayılı takımlarına kafa tutar hale geldik, bu takım toparlanmaz diyorduk, zirveye ambargo koyduk. göt hoşafları, şunun da gıptasını yaşayalım.
o günden bu güne değişmeyen ne var dersen, o gün de tribünde galatasaray diye bağırıyorduk, bugün de.
