Sıkı bir galatasaray'lı olarak, aradan geçen 9 yıla yakın sürede aslında fason bir ruh olduğunu anladığım ekoldür. Tabi ki aziz yıldırım gibi başarıları tesadüflere bağlamayacağım. O yılları izleyen, tanık olan biri olarak yapılan çalışmaları, 4 sene üst üste hem yurt içi hem yurt dışı başarıların nasıl kademe kademe kademe aşıldığını gören biri olarak bu başarılardan bir galatasaray'lı olarak her zaman onur ve mutluluk duydum. Konumuz aslında tam olarak şu, ruh, ekol vb. kelimeleri kullanıdığımız zaman bir efsane, bir nesilden nesile anlatılan futbolculuklar, bir galatasaray'lılık duruşu bekliyoruz ister istemez. Evet meselemiz bu galatasaray'lılık duruşu. Antreman sahasından tutun da, bir forma modeline kadar isim verebilecek şekilde efsane olmuş, taraftarın adını söylerken bile heyecanlandığı bir metin oktay örneğiyle, turgay şeren'iyle, baba gündüz'üyle coşkun özarı'sıyla ve onlarca şimdi aklıma gelmeyen futbolcusuyla ve antrenörüyle bu dönemde galatasaray'da top koşturan veya galatasaray'ı çalıştıran isimleri bir araya getirdiğimde ortada ruh falan göremiyorum geçen 9 sene sonunda. isim isim incelemeden önce her ne kadar yabancı statüsünde oynasa da gheroge hagi'yi o takımdan ayrı değerlendirmek isterim, hagi gelmiş veya gelebilecek tüm yabancı futbolcular içinde açık ara lider olan, o yıllardan günümüze baktığımda futbolculuğuyla da, kişiliğiyle de, az önce bahsettiğim galatasaray'lı duruşuyla da o ruh, o ekol denen takımdan tamamen bağımsız bir futbolcuydu bana göre.
Şimdi 2000 yılında uefa kupasını kaldırıken, kadroda bulunan yerli ve ekol olmaya aday isimleri değerlendirelim
bülent korkmaz, Galatasaray'ın kaptanı ve taraftarın sevgilisi iken, kendisine jubile teklif eden galatasaray başkan'ının telefonlarına dahi çıkmadan kendisini yetiştiren kulube giderayak ayıp etmiştir. Yine de taraftar tarafıdan sevilen sayılan bir isim.
fatih akyel, 2000 yılından sonra bir sene daha galatasaray'da kalarak süper kupa'yı da almıştır. Daha sonra kısa bir yurt dışı kariyerinden sonra, Fenerbahçe'ye transfer olmuştur. Fenerbahçe'de oynarken kendisini yetiştiren camia hakkındaki sözleri ve tavırları sebebiyle taraftarın nefretini kazanmış, daha sonra 2.kez galatasaray'ın kapısına gelmiş, ancak hakkettiği cevabı taraftarın vetosuyla almıştır.
hakan ünsal, 2000'li yıllardan sonra bir kaç dönem daha futbola devam etmiş, sürekli düşen performansına rağmen uzun yıllar takımda tutulmuştur. takımdan gönderildikten sonra bunu şahsi mesele gibi görüp, sonradan yapmaya başladığı televizyon yorumculuğu sırasında galatasaray'la ilgili şahsi meselesinin tohumlarını yorumlarında kullandığı bir çok galatasaray'lı taraftar tarafından gerek sözlükte, gerekse diğer ortamlarda dile getirilmiştir.
emre belozoğlu, galatasaray'ın o dönem gelecek vaad eden yıldızıdır. 2001 sezonun sonunda takımdan ayrılırken, sezonun son dönemlerinde oynamaması, giderken kulube para kazandırmaması gibi konularda galatasaray'lı taraftarların tepkisini çeksede, aradan geçen yıllar boyunca gerek milli takımda, gerekse yurt dışı performanslarında galatasaray'lı taraftar tarafından sürekli desteklenmiştir. 2008 - 2009 sezonunda fenerbahçe'ye gelmesinin ardından, galatasaray hakkında yaptığı açıklamalar ve kendisini yeni camiasına sevdirmek için yaptığı söylemler galatasaray taraftarı tarafından tepkiyle karşılanmış, kendisini yetiştiren camiayı söylemleriyle karşısına almıştır.
okan buruk, ortağı emre belezoğlu gibi 2001 sezonunun sonunda oynamayarak ve bedelsiz olarak yurt dışı transferi yapmasıyla taraftar tarafından eleştirilmiştir. Daha sonra beşiktaş'a transfer olmuştur. Bir iki dönem sonra galatasaray'ın kapısına gelen okan buruk'a taraftar tekrar sahip çıkmıştır.
suat kaya, bu liste içerisinde galatasaray'lılık duruşuna en fazla sahip olan futbolcudur. Futbolu bıraktıktan sonra çeşitli görevlerle galatasaray'a hizmet etmeye devam etmiştir.
hasan şaş, uzun yıllar boyu belirli bir performans seviyesi tutturamasa da, halen takımda tutulan, kimi zaman rakibe ve hakeme yaptığı agresif çıkışlar nedeniyle hem rakip takımlar, hem de kendi taraftarı tarafından protesto edilmiştir. Bir kaç kez galatasaray tribünlerince ıslıklanmış ve taraftarla kavga etmiştir.
ümit davala, 2000'li yıllardan sonra bir iki sene futbol oynamış ancak belirgin bir futbol kariyeri olmamıştır. en son galatasaray'a yardımcı antrenör olarak atanmış ancak disiplinsizce davranışları nedeniyle görevinden uzaklaştırılmıştır.
ergun pembe, kemik ve buz adam lakaplı futbolcu, bir dönem taraftarın sevgilisiyken düşen performansı ve gençleştirme operasyonları çerçevesinde takımdan gönderilmiştir. ANcak kendisi kulupten ayrıldıktan sonra yaptığı açıklamalarla taraftarın gözünden düşmüştür.
sergen yalçın, kısa dönem galatasaray'da oynamıştır. Kendisi hiç bir zaman camia tarafından tam olarak benimsenmemiştir.
arif erdem, uefa kupasının kazanılmasından sonra takımdan ilk ayrılan isimlerden birisi olmuştur, başarısız avrupa serüveni sonucu, bir dönem beşiktaşla flört etmiş ancak yine kendisine kucak açan galatasaray olmuştur.
hakan şükür, bu listede efsane olmaya en yakın futbolcudur. başarılı kariyeri ve sayısız başarısına rağmen, Bir çok kez avrupa'da şansını deneyip soluğu tekrar galatasaray'da almıştır. Tüm başarısız geçirdiği sezonlara rağmen taraftar ona "kral" ünvanını vermiş her zaman desteklemiştir. Şahsi olarak benimde içinde bulunduğum bir gruba göre bir iki sene daha oynayabilecek durumda olmasına rağmen takımdan gönderilmiştir. Camia'nın kendisine yaptığı jubile ve heykelinin dikilmesi tekliflerini, futbol oynamak istediğini belirterek geri çevirmiştir. Ancak sonra trt'de spor yorumculuğuna başlayarak herkesi hayal kırıklığına uğratmıştır.
şimdi bu listeye bakarak o dönem efsane olmaya aday futbolcuların bir çoğunun galatasaray taraftarına ve camiasına ayıp ederek olmayan bir galatasaray'lılık duruşuyla olmayan bir ruhu oluşturmuş olduklarını görüyoruz. galatasaray'lılık duruşu kendisini var eden, yetiştiren camiaya karşı bir saygı ve vefa duymak iken maalesef o dönem futbolcularında bu duruşu göremiyoruz.
bir derbi maçından sonra claudio andre taffarel grip olmuştu çünkü o maçta kaleye doğru dürüst bir tehdit gelmemişti.
en ufak ağrıda fizyoterapiste giden futbolcu yoktu, ciddi biçimde kolunu sakatlayıp maça devam eden bülent korkmaz vardı.
rakibin üstünlüğü karşısında geri çekilmek yoktu, milan' a karşı geriden gelip 2 gol atarak maçı kazanmak söz konusuydu.
artık küçüklüğünden beri tuttuğu(!) takımın formasını taşıyan genç bir futbolcunun kramponlarının vidalarını kontrol eder, gerekirse ayarlardı gheorghe popescu.
işte böyle bir ruhtu 2000 ruhu.
