galatasaray'ı sadece iyi günde değil en kötü gününde de en asil duygularla destekleyen büyük insandır. tabi bunu gerçek bir takım taraftarı olmayan insanın anlaması mümkün değildir.
diğer takımların yapabilme ihtimallerinin yüksek olduğu şeyi yani takımı kötü günler geçirirken o takımı bırakmayı aklından bile geçirmeyen taraftardır. Galatasaray'ı kötü gününde bile tutmak utanılacak bir şey değil gurur duyulacak bir şeydir. Günlük değil ömürlük sevdiğimizin belirtisidir.
utanacak bir şeyi olmayan insandır. bir takımın taraftarı olmak o takımın başarılı günlerinde yanında olmaktan çok kötü dönemlerinde arkasında durabilmeyi gerektirir. kaldıki galatasaray gibi köklü bir kulübün bu kötü günleri atlatamayacağına inanmak utanılacak birşeydir.
bir fenerbahçeli olarak galatasaray'ın durumu beni hayli üzmektedir. galatasaray geçmişte çok büyük işler başarmış güzide bir kuluptür. onun olmadığı bir ligin gerçekten tadı yoktur. yeneriz, yeniliriz, birbirimize taklılırız ama o taraftar utanılacak en ufak bir şey yapmamıştır. Utanması gerekenler bugün o takımın başında olan kişilerdir.
mesela ben. bugün utanmadan sıkılmadan kadıköyde! dikkat hemde fenerlilerin en çok olduğu yerde boynumda galatasaray atkısıyla gezdim. ne kadar ayıp hiç utanmıyorum.
kıskanma aşkımızı fenerli!
başarılar gelir geçer, asaletin bize yeter diye boşuna haykırmadık.
utanmayı ben timsah yürüşü yapanlara sormak isterim?utanç denilen şey takımın kaybetemesi değil taraftarın kendini kaybetmesidir tekrar tekrar o videoyu izleyip şampiyonluk nasıl kaçtı diye ağlamasıdır!
2-2 mi davasından sonra,
aşl de sıfır puanla dönmekten sonra,
2 kez yanlış şampiyonluğa sevindikten sonra,
yıllardır alınamayan kupa finalinde ezeli rakipten 5 yedikten sonra,
30 yıldır ülkenin kupasını alamadıktan sonra,
hala tutabilen tutuyorsa kendi takımını.
galatasaraylı olan adam niye tutmasın?
avrupa şampiyonu olmuş ve kendi ülkesinin adını taşıyan kupayı 30 yılda bir değil rakiplerinden daha fazla kazanmış olan takımı tutan insandır. utanmadan tutması doğrudur yani.
