bayrağina vakti zamanında ömer cavusoglu gibi bir kişi tarafindan kol sokulmuş takımın taraftarlaridir. o fotoda bir de hiç unutmam g.s. bayrağinin üzerine bebeğim yaziyordu. cok fenaydi cok fena. böyle bir takımın taraftari olsam bir de bana 5 atmiş takımın teknik direktoru ile eskisehirden 4 yesem dev aynasini bir kenara atar söyle adam gibi boy aynasi alirdim. bak yusuf musuf bursa oalyina girmiyorum bile, eh bize de el smokingi ile gerdeğe girmek yakısmaz değil mi canim abicim.
tarihi boyunca avrupa'da sıfırlar çekmiş, tek bir çeyrek final harici başarı görmemiş, Türkiye kupası teriminin anlamını unutmuş, rakip takımı uefa'ya kaldığı için dalga konusu yapmaya çalışmış ancak bu yıl final hedefliyoruz komedisi ile cl'de büyük hüsran yaşamış ve uefa'ya katılabilme adına dualar eden bir takım* ve o takım taraftarının anlayamayacağı durumdur. Hiçbir ortamda kafasını önüne eğmeyen, tarihinde 6-0'dan çok çok daha büyük başarıları bulunan bir takımın taraftarı olmaktır. Candır, gurur kaynağıdır, sevinçtir.
ahahah. ''galatasaray taraftarı her ortamda kafasını önüne eğermiş''. birader biz galatasaray'ı fenerbahçe'den 102 gol yese de seveceğiz. ve fenerbahçe'nin galatasaray'ı yenmesinden dolayı da başımız önde dolaşmaz. ha fenerliler bunu yapar mı bilemiyorum ama galatasaray taraftarı olmadıkları için bunu diyenler tam olarak ne demek istediğimi anlayamayacaklardır.
ben fenerbahçe takımını ve taraftarını hakikaten büyük gürürdüm. ama son 1-2 senedir git gide ne oldukları ortaya çıkıyor. bursa'ya 5 attılar diye ''geri döndük'' v.s lafları ederler, arsenal'den 5 yerler en azından 2 gol attık, iyi oynadık derler. bunun adı ezikliktir, kimse gocunmasın kardeşim.
hakkında birşeyler söylemenin gereksiz olduğu duygu. zira sevgilinizi çok seversiniz peki birisi onun sevgilisi olmak ne derse nasıl bir cevap verirsiniz işte bu da öyle. galatasaray taraftarı olmak farklı bişey mutluluk verici ama anlatılamaz.
6 kasım 2102 yılında ''ya o gün ayın 30'u olsaydı lan 30 tane gol hehehehe'' diye salyalar saçarak espri yapan ezeli rakip taraftarlarına mahkum olacak olan büyük takımın taraftarları.
benim yaşımdakiler için, türkiye'de en fazla şampiyonluğu yaşamak, en çok kupa kazanmak ve avrupa şampiyonluğunun gururunu yaşamaktır. bu açıdan bakınca akranlarım için en doğru tercih olarak görünmektedir.
türkiye ve futboldan bahsedildiği zaman 7 kıtada ismi telaffuz edilebilen tek takım olduğuna göre,başka bir takımı tutma gafletinden mevla bizi beri eyleye. Amiiin :))
Sakın yanlış anlaşılmasın, diğer takım taraftarlarını incitip, kırmak istemem ama; galatasaray taraftarı olmak; 2000 yılını ve Kopenhag'ı yaşayabilmektir, çok büyük bir gururdur.
avrupa'da gezinirken yabancıların üzerinde marshall reklamlı eski formaları görünce gözlerin ışıldamasıdır. konuşunca sana hagi demeleri galatasaray demeleridir.
başka bişeyleri tutmakla, dünyanın bütün servetine sahip olmakla, bişeylerle kıyaslamakla asla anlatılamayacak bi durumdur. Sadece "taraftarı" olmanın kesmediği, yaşam biçimi olan bi durumdur.
Çok zor anlatılacak bişeydir bu. Kazandığı başarılarla bu ülkede tek olan bir takımın taraftarı olmak değildir.O muhteşem stadı, sahada dünyanın birbirine en yakışan iki görünce duyulan heyecandır.Normal zamanda belki insan olarak hiç sevmeyeceğiniz futbolcuların o renkler için ter döktüğünü görünce onlara can ı gönülden duyulan sevgidir. Sokakta hiç tanımadığınız insanların üzerinde o formayı görünce yüze yayılan kocaman bir gülümseme ve kısa bir selamlaşmadır. * Ve ona sadece ona duyulan sevgidir ne başarısına ne parasına puluna sadece ona GAlatasaray ın adına
