Takım iyi giderken masanın üzerine çıkıp "hüaaaaa gelıdasaray" diye bağırmak, kötü Günde "yea ben futboldan mı ekmek yiyorum? Bana mı oynuyorlar? Ben zaten milli takımlıyım" demektir.
'futbol insanları uyutmanın bir yoludur.' şeklinde düşünen bir galatasaraylı olarak, galatasaray sevgisi hiçbir zaman ve hiçbir şekilde insani değerlerin önüne geçemeyen ve tamamen basit ve maçlık seyir zevkinden öteye geçemez.
o çok başka bişeydir. elimizde telefon cevap yetiştirdiğimiz bi sevgilimiz yok bizim. biz hiç hesap vermedik o da sormadı. maç var gelsene dediler gittik bağıralım dediler bağırdık uğruna şarkılar söyledik. biz bir başka sevdik cimbomu. bu yüzden başka da sevemedik.
galatasaray sevgisi para veya un icin degildir. Galatasaray sevgisinin bedeli canla odenir baska seyle degil. Oyle buyuk bir sevgidir galatasaray sevgisi.
sonsuza kadar sürecek olan, her insana nasip olmayan, nadir şeylerden sadece bir tanesidir. sevgilerin en güzeli, en asilidir. (bkz: şereftir seni sevmek)
2 yıl okulu uzatmıs bırısının 4 kredılık dersın fınalıne bıle uyanamayıp gec kalmayı goze aldıgı amma ve lakın gs-bursa macı ıcın bu sabah saat 6 da stadın onunde kuyrukta gordugum ve o anda ınandıgım dogaustu bı sevgı.
