çok garip bir durumdur.
2 renkten bi logodan oluşan bir takım.
hayır hayır ne yönetime,ne takıma,ne kupalara.bildiğin galatasarayın rengine,amblemine aşık olmak.
ama en önemli nokta galatasaray ruhuna aşık olmak.kimseye anlatılamayan da asıl bu.karşılığı beklenmeyen işte bu.
asaletli sevgidir.
köklü bir lisesi ve üniversitesi olan saydıdeğer insanlar yetiştiren renklerin uyesi olduğunu bilmek zevk veriyor insana.
hiç kimsede olmayan şeyin sende olduğunu bilmek gibi. bu renkler teneke uefa kupası için değil asaleti için seviliyor.
"Fenerbahce 20 bin, Adalet Spor bir yıl için 10 bin lira transfer ücreti teklif ederken Ben Galatasaray ile yıllığına 8 bin liraya anlaşma yaptığım gün mutluluktan uçuyordum."
metin oktay'ın "galatasaray din gibidir, mezhep gibidir" diyerek bahsettiği türden bir aşktır. kendini kaybedercesine bir camiaya bağlanmaktır.
(bkz: bir mezhep olarak galatasaray)
