şu an ki şartlar altında, gerçekleşmesi sadece ütopik bir hayal olan dostluk. futbolu, sporu öyle bir noktaya getirdik ki, rakip takım taraftarları artık birbirlerine düşman gözüyle bakmakta, yeri geldi mi türk takımlaırna karşı yabancı takımları desteklemekte, gerektiğinde de hiç sebep yokken birbirleriyle kavga-dövüş içine girmekte. halbuki spor hem eğlence amaçlı yapılan bir aktivitedir, hem de ortak zevkler çerçevesinde insanları birbirlerine yakınlaştırmalıdır. umarım bu dostluk, gelecek zamanlarda gerçekleşir ve insanlar sporun gerçek amacını kavrar.
tarihi fark atarken rakip başkan tarafından eli sıkılarak tebrik edilen yöneticilerin, tarihi fark yerken* stadtan kaçarak karşılık verdiği dostluktur. böyle haysiyetli dost, düşman başına...
stadında rakibinin 2 kaleci antrenörünün, bir teknik direktör yardımcısının, bir teknik direktörünün* kafasını yaran, kalecisine ses bombası ile saldırıp yumurta yağdıran, taraftarını sidikli pet şişelerle karşılayıp karşılığında bir demet çiçek bekleyen dostluktur. olmaz olsundur...
galatasaray'lıların fenerbahçe'lileri ali sami yen, fenerbahçe'lilerin galatasaray'lıları şükrü saraçoğlu stadı çevresinde görmesi kan çıkaracak kadar tehlikeli olan, bir kaşık suda insan boğduran dostluk.
günümüz taraftarının ve yirmili yaşlardaki gençlerin anlaması çok zor olan dostluk.
eski iyidir, çünkü değerler eskidir, köklü değerlere sahip çıkan, yaşatmak için çaba harcayan isimler de günümüzde olsa da, 60' lı, 70' li yaşlarını yaşamaktadır.
eskiden de rekabet vardı ama eskiden birbirine tüküren, klavye başından birbirini tahrik eden fenerbahçeli ve galatasaraylı taraftarlar yoktu. omuz omuza maç izler, yenen taraf yenilen tarafı ' yendik şişirdik dolma yaptık pişirdik ' ile kızdırırdı, asla atatürk' e suikast düzenleyenleri ve kundaktaki masum bebeği öldürenleri kastedecek kadar birbirini aşağılamazdı.
bugün klavye başında birbirine laf sokmakla uğraşan bizler, 12 şubat 1911 tarihinde, galatasaray' ın fenerbahçe' yi 7-0 yendiği maçtan sonra, hava muhalefeti sebebiyle fenerbahçeli futbolcularla aynı çatı altında geçirdiğini biliyor muyuz? bilsek dahi, birbirimize laf yetiştirmeye çalışırken çoktan unutmuşuzdur.
biz kötüyüz, sırf galatasaraylı, sırf fenerbahçeli olduğumuz için birbirimizden nefret eden, fanatikliği marifet bilen insanlarız. hemen de bahanelere saklanırız değil mi canlar: ' sevmek zorunda değiliz, nefret etmekte özgürüz. 'okuyucu olduğum dönemde baltalı ilah adındaki yazar bir galatasaray fenerbahçe zirvesi düzenlenmiş ve sözlükte çekişen tarafları bir araya getirmeye çalışmıştı. işte o zirvenin başlığına ' schizo damat hobbit paşa kill for you katılmalıdır ' yazıp yanına swh konduracak derecede birbirimize değer vermedik. hep önyargılarla yaklaştık birbirimize, hep zeytinyağı gibi üste çıkmak marifetti sanki.
yine de unutulmamalıdır, birbirimizi ne kadar kızdırsak, aşağılasak, incitsek de, bu iki kulüp ezelden beri dosttur ve dost olarak kalacaktır. onları birbirinden ayrı tutmaya da gücümüz yetmez.
