holigan saçmalaması. şimdi şöyle bir durum var. normali nedir bu tür rekabetlerin? kazanan taraf susar maçtan sonra. tamam birkaç gün dalgasını geçer, eğlenir ama ondan sonra susar. kazanmıştır neticede. ama işte bunlar susmuyor. neden?
çünkü eziklik var. çünkü bir şeyler ispatlama kaygısı var. çünkü ellerindeki tek şey bu. başka bir şey yok.
yok.
fenerbahçe'nin geçmişinden galatasaray maçlarını çıkartın bakalım.ne kaldı?
çıkmayan adamın kıçında devamlı dolaşılır onu transfer etmek için üzerine 20 milyon dolar bir de kıç verilir şerefli! insanlar tarafından ama kabul edilmez o şerefsiz insan tarafından.
(bkz: hakan balta) istisna gibidir nedense. bu hafta bize gol attığı halde hiç gıcık olamadım bu gs liye, o iğrenç formayı üzerinde taşımasına rağmen. acıyor insan işte parasızlık, sefillik, sürekli ezeli rakibine yenilmenin ezikliği. bir süre sonra hepsine yardım etme isteği doğacak belki de bizlerde, bahçemizde birer klübe yapacağız onlar için.
o kültürü benimseyip, o havayı soluyan herkesin kenarından köşesinden rahatsız edici, itici olması gerçeği. bakın emre belözoğlu yoğun programla 2 senede ancak rehabilite oldu.
