türkiye'nin gelmiş geçmiş en başarılı, en ruhlu, en edepli takımıdır o..
bugün yenilmiştir, uefa'dan elenmiştir..
bugünde umudumuz vardı bizim..
hemde milyon tane sakat ve cezalı aslanımız olmamasına rağmen..
umut olmasaydı bu kadar eksikle bu kadar iddalı olurmuyduk?
olsun be aslanım..
sen her zaman var ol emi?
var ol ki içimizdeki düşmanların ne kadar olduğunu görelim!
türk kanının asilliğini hala idrak edememiş ezikleri, basitleri, acizleri görelim..
var ol ki bizim kadıköyde final oynama ihtimalimizin bile içimizdeki düşmanların dizlerini nasıl titrettiğini görelim..
galatasaray ın adının olduğu her yerde umut vardır.. bugün olduğu gibi..
helal olsun size aslanlar..
edit: eksileyin ki hala türk olmayı becerememiş hain fenerlileri görelim..
doğru bir iddiadır.
sebebiyse diğerleri avrupa' da görünmezken türkiye' ye 2 avrupa kupası getiren ve avrupa yükünü tek başına sırtlayan galatasaray' ın varlığıdır. galatasaray' ın yaptıkları da yapacaklarının teminarıdır.
avrupa futbolunda yeri çok önemli olan bir futbol adamının gerçeği mükemmel bir şekilde yansıtan sözü. kendimi bildim bileli galatasaraylıyım ve şimdiye kadar hiçbir maçtan önce "bittik, fark yemesek bari, kesin kaybederiz" diye düşündüğümü hatırlamıyorum.
galatasaray' ı gerçekten seven, galatasaray sevgisi asla yüreklerinden çıkmayan bir avuç insanın bugünkü fiyasko sonrasında bile tekrarladığı söz.
yıllar önce kupalar gelirken sıraya giren iyi gün dostları, her şeyi bildiğini zanneden futbol bilginleri... siz asla ama asla bu takıma layık değilsiniz. siz hiçbir şeyi beğenmezsiniz. en iyi teknik direktör de gelse, en iyi futbolcular da gelse mutlaka bie eleştiriniz vardır. sizin için yapılması gereken tek şey kahkahalarla gülmektir size.
biz kupalar için sevmedik galatasaray' ı. sağolsun, ülke puanını, fenerbahçe ve beşiktaş' ın yokluğunda tek başına arttırdı, avrupa' dan getirdiği 2 kupa bile 5 gollü bir mağlubiyet gecesinde hala gülümseme sebebi. ' bırakın artık uefa kupasını ' diyen gözü dönmüş fanatikler zaten futboldan çok ellerinde döner bıçaklarıyla stad dışında koşturmayı sever. onlar da ayrı bir kahkaha konusudur.
galatasaray, ilkleri başaran, taraftarının göğsünü her daim kabartandır. galatasaray' ı sürekli yerden yere vuran ve her şeyi bildiğini zanneden çakma futbol bilginleri bu sevgiyi anlayamaz. bu sevgiyi, bu umudu 5. golü yedikten sonra bile tezahurata devam edenlere soracaksınız.
şimdi, isteyen gelsin, laf soksun, dalga geçsin, ben galatasaray için hala umutluyum. eksilere abanın, çirkefleşin, umrumda bile değilsiniz!
soylenmesi bir yana goruldugu an da tuyleri diken diken eden,hayatımda ki galatasaray ın sadece futboldan ibaret olmadıgını bunun adının renklere olan ask, gurur, baglilik, karsiliksiz sevmek oldugunu, "ahh ulan o gol nasıl kacar" diyerek ekran karsısın da tırnak yerken bir anda sevincten aglatan oldugunu kafama kazıyan cumle, evet galatasaray in adinin oldugu her yerde umut vardir.
