sosyal olayları "taklit yoluyla" yayılan ve kişilerin bireysel davranışları & düşünceleri olarak tanımlamış fransız düşünür.
bu yaptığı şey sosyolojiye büyük bir darbe olmuştur aslında.. kendisi bu yaklaşımıyla fert psikolojisinden bağımsız bir sosyoloji kurulmasını da imkansız kılıyordu. neyse ki marcel mauss bir gün bu adamın karşısına dikilip "grupların salt grup olma özelliğinden kaynaklanan sosyal olaylar da vardır" demiştir.
gabriel tarde (1843-1904) yalnızca kriminolojinin değil, sosyal-psikolojinin, mikro-sosyolojinin, gruplar sosyolojisinin, sosyometrinin de kurucusu olarak anılmalıdır. beşerî bilimler alanının kıta avrupa'sı ve anglosakson coğraryalarındaki dağılımı içinde kendine uzun süre (ve herhalde durkheimcılığın akademik başarısı yüzünden) yer bulamamıştı. uzun süre durkheim'la yapmış olduğu polemiğin sınırları dahilinde ciddiye alındı. bir de etkili takipçisi henri bergson tarafından. uzun süre fransa taşrasının muhtelif yerlerinde yürüttüğü yargıçlık görevi sırasında (biraz da suça ilişkin devlet arşivlerinin başında bulunması sayesinde) "karşılaştırmalı kriminoloji" başlıklı geniş bir araştırma yayımladı. belki de gizli niyeti dönemin etkili kriminologu lombroso'nun psiko-biyolojik tiplemelere dayalı "suçluluk" anlayışıyla mücadele etmekti. ama bunun için tartışmasının kuramsal ufkunu bütün bir tarihsel-toplumsal düzleme yayması gerekecekti. olgunluk dönemi eserleri işte bunu gerçekleştirmeye yönelik: les lois de l'imitation ("taklidin yasaları", 1890), la logique sociale ("toplumsal mantık", 1895) ve 'opposition universelle ("evrensel karşıtlık", 1897) adlı kitaplardır.
