otobüsteyiz. içerisi acayip dolu. arka beşliye yakın yerde ayaktayım. derken en yakınımdaki oturan kalktı yerinden. boş bir yer var, gözümün içine bakıyor. ama ben yüz vermiyorum. başka birisi geliyor kuruluyor oraya. eyvallah, olabilir. yalnız oturan teyze nasıl koydum sana bakışı atıyor bana. tamam, olsun.
daha sonra teyzenin yanı boşalıyor. görüyorum, yine yüz vermiyorum. bir kaç saniye sonra ceketimden çekiliyorum. teyze bana boş yeri gösteriyor.
yani diyor ki, ben sana az önce koydum. ama boş yeri sana gösterecek kadar da acıma duygum var... çok sağol be teyze.
