su güne kadar hic sevgilim olmadı bunun sorumlusu da bizzat benim tabi ki.cevrem de bir cok kız arkadasım vardı bazıları aramızdaki mesafeyi daha ileriye göturmeye calisip sevgili olmaya calisti.fakat ben kız arkadas konusunda guvenemedıgımden kımseye daha ılerıye goturmeye hıc bır zaman cesaret edemedım.bu yuzden cogu ıle baglarımız koptu.arkadas ıken cok guvenırım herkese ama sevgılı asamasına kendımı odaklagımda cok paranoyak oluyorum korkuyorum.acıkcası bugune kadar hep yalnızdım o yuzden yalnızlıkta koymuyor bana arada esprısıne takılıyorum yalnızlıktan dem vuruyorum ama ıcımde herhangı bır fırtına koptugundan degıl maksat eglence olsun.sizde de boyle oluyor mu yoksa bende mi anormallik var? anormallık var derseniz bunu nasıl aşabilirim? guvenerek demeyın lutfen.^