Tülay german ve zülfü livanelinin seslendirdiği yağmur atsız şiiridir. Dinlerken ellili yaşlara gelirsiniz bir an. Kaybetmekten yorulmuş ve yolun çoğunu gitmiş hissedersiniz. Zihninize acı bir gülümseme yayılır.
"içlenme, beyhudedir, maziyi sakın anma!
O vefasız yavruya benzer ki günlerimiz.
Kendini yuvasından bırakır ki akşama
Benzeyen göle, sessiz...
Ruhundaki susuzluk engin mesafelere
Duyurmadan ne anne ne bir yuva hasreti,
Narin kanatlarıyla uçar orman, dağ, dere
Ve bir gün bir çukurda bulunur iskeleti."
