ilk zamanlar bakılır ikide bir, neden arayan yok, acaba geçen gün elimden düşürdüm diye telefon bana küstü mü, dışarıdan aramaya kapatıldı mı lan yoksa..? şeklinde sorular sorulur. bir süre sonra alışılır bu duruma, kimse aramıyor diye sen de pek ihtiyaç duymazsın.
sonunda yerlerde ya da masanın dibinde siyahımsı bir şey görürsün, galiba ışıklıdır o siyah şey. birden beynindeki telefon olgusu kendisini yeniler ve bir zamanlar telefon sahibi bir birey olduğunu hatırlarsın. ve sevinirsin, gözlerinde tıpkı o siyah şeyden gelen ışık gibi bir ışık yanar. eline alırsın o mucizeyi, ama sonuç o kadar da parlak değildir.
lanet olasıca aletin karnı acıkmıştır, şarj istiyordur.
yoktur ona şarj felan!
