Optik kayıplar, kısa devreli akımı düşürmekle güneş hücresi gücünü etkileyir. Optik kayıplar, elektron-deşik çiftini oluşturabilmiş, ama ön yüzeyden yansıdığından veya güneş hücresinde emilmediğinden ötürü oluşturmamış ışıktan ibaretdir. En yaygın yarı iletken güneş hücreleri için, bütün görünebilen tayf (350-780 nm) elektron-deşik çiftini oluşturmak için yeterli enerjiye sahiptir ve bundan dolayı görünebilen ışık ideal olarak emilebiler.
Optik kayıplar kaynakları şu: 1) yüzeyden yansıma; 2) üst kontak kapsamının gölgelenmesi;
3) arka yüzeyden yansıma.
Optik kayıplarının düşürülmesinin yöntemleri şu:
> Güneş hücresinin üst kontak kapsamı minimuma düşürülmelidir.
>Güneş hücresinin üst yüzeyinde yansıma önleyici kaplamalar kullanılabiler.
>Güneş hücresi, emilimin arttırılması amacıyla daha kalın yapılabiler (p-n bağlantısından difüzyon uzunluğundan daha uzun bir mesafede emilmiş ışığın düşük toplama olasılığına malik olarak kısa devreli akıma katkı yapmadığına rağmen)
>Güneş hücresinin ışık yolunun uzunluğu, yüzey dokumasının ve ışık tuzaklanmasının
birleştirmesi ile arttırılabiler.
Silikon yüzeyinin yansıması, yüksek kırılma indisinden ötürü 30% fazladır.
