sosyalleşmek namına bir faaliyette bulunmayan, ya da bulunamayan insan. ya da canı sıkkın insan. belki de yalnız insan. arada bir olursa sorun olmayacak durum.
yemin ederim ki lanet ettiğim durum. öğlen 2 3 gibi kalkıp sabah 6 7 gibi anca uyumak çok sinir bozucu. insan gibi yatıp kalkmak istiyorum ben. uzun ve yorucu bir dönemden sonra insanın canı çok çekiyor bunu ama aşırısı da canından can alıyor.
eskiden özendiğim öyle olduktan 3-5 sene sonra bezdiğim durumdaki tiplerdir.
2-3 gibi uyandığım oluyor lan.gece 2-3 anasını satayım.bugün de 18:00 sularında kalkarak şu an baykuş gibi oturmama sebebiyet verdim.
bu tipler ilk kez, yağmursuz mağaraların, güneşe bakmayan taraflarında, paleolitik çağ dolaylarında görülmüşler. kendilerinden ilk kez "tip" diye bahsedilmesi, sanayi devrimi ertesi ingilteresi'nde vuku bulmuş. sonra sonra iletişim filan artmış. hawking'in de dediği gibi;
"for millions of years, mankind lived just like the animals. then something happened which unleashed the power of our imagination. we learned to talk and we learned to listen."
dünyası dönmüş kişi yani şahsımın birebir tarifidir. gece oturmak her zaman daha zevkli gelmiştir ama sabahları uyandığımda saate her başımda kendime küfür etmekten kendimi alamam. her seferinde gene bu saate uyandın bütün günün gitti şeklinde kendi kendime kızarım.
