sıcak sıcak, daha bugün yaşadığım bir olayı anlatayım hemen. Minibüse bindim, arka köşeye oturdum. Çocuklarla ilişkilerim çok iyi olduğundan mıdır bilinmez, öndeki ufaklık bana bakıp tebessüm etti, ben de göz kırptım sonra daha da gülümsedi. Sonra muhabbet edelim dedim. Kızcağız utanarak biraz da sessiz konuşuyordu, ismini sordum. Ağzında birşeyler geveledi. Pelin mi dedin derken annesi olayı devraldı ve "pelinsu desene kızım" deyince it it gülmeye başladım. Bütün ahalinin şaşkın bakışları içinde inene kadar gülüyordum.
Her ismin sonuna "can" koyma çabasını anlamıyorum. Ebeveynlerin de artık anlaması gerekiyor Can yakışmıyor her isme (bkz:mukaddescan,
hayrican, muharremcan)
