üzerlik tüttürmek
ateşe su dökmemek
gece dışarı çıplak çıkmamak
giriş kapısına hayvan kafatası asmak
al basmasın diye lohusa kadınlara kırmızı kıyafet giydirmek (en azından kırmızı kuşak falan) ve yanında makas bulundurmak ve kurt ağzı bağlama.
camilerimizde minarelerimizin ucunda ay ve yıldızın olması da şaman kültürümüzden kalma imiş, zira başka islam ülkelerindeki minarelerde karşılaşılmıyor.
Dini mensubiyetlerine bakılarak Müslüman yada gayri Müslim Türk topluluklarının (tuva,hakas,şor,saha,dolgan,baraba, Gagavuz, sibiryada ki Müslüman sibirtarlar, çuvallar, Makedon Türkleri, ırak Türkmenleri vsvsvs) etnografik açıdan iyi korunan merasimleri, manevi medeniyet mihenkleridir.
bu ritüeller manevi merasimler olarak adlandırılır ve saygı görür.
şamanist, animist,lamaizim,tabiat kültleri ile ilişkilidir.
kamlar,hamıhlar önderliğinde dini inancın gerekleri yerine getirilir. Toprak,hava,su,ateş kutsanırdı. Canlı varlıklar içinde merasimler vardı. Ham-ıyaş dagır(ağaç kültü), ol dagır(ocak kültü), art ovazı(dağ geçitlerinde yapılan merasım), tayga dagır( dağ bayramı), tsagaa-şagaa( tuvalara mahsus yeni yıl bayramı), ayan tudar( hayvancı merasimi) gibi örnekleri çoğaltılabilecek merasimler vardır. Bu merasimlerin asıl önemi günümüzde yaygın dini formda evrilip tekrarlanması durumudur. Küçük Asya ve orta sahada özellikle Kırgızistan, Azerbaycan ve iç coğrafyada daha da yaygındır.
kulagı cekip tahtaya vurmak, gidenin arkasından su dokmek, yeni dogum yapan kadının kırmızı kurdele takması(albızı uzak tutuyormus)ve daha cok sey.
(bkz: işte bunlar hep şamanizm)
kurban kesip kanını alna sürmek, ölünün arkasından 7 si 40 ı felan diye saçmalıkları anmak, ölüleri mezarları kutsal saymak daha neler neler... islamdan bir zerre kırıntı yaşasaydı bu toplum bu günkü gibi rezil bir halde olmazdı. nerde islam ya nerde ?
