Son iki gündür kullanmaya başladığımdır. Aslında kullanmak da denemez. takmaktan çok oynayasım geliyor. gözümden çok saçımda duruyor. Temizlemeye çalıştığım süre taktığım zamanlardan daha fazla. üstüne üstlük bir de ağrı yapıyor. Nasıl alışılıyor ki buna.
3 ay sonra gelen edit: alıştı. Gözlükle uyuyor.
Zaman zaman lakap, zaman zaman faydalı icat zaman zaman ise özgüven kırıcı nesne.
Ilk olarak ilkokul 4e gectigim zaman takmaya basladim ve su an 21 yasindayim hala takiyorum, fakat ameliyat olmaya karar verdim. Dun yatakta gozlugum kirlendi ve çıkardım o nalet aleti. Abi bildiğin özgürlük, o kadar uzun zaman geçmişki en son gözlüksüz ne zaman dolaştığımı burnun üstünde o olmadan nasıl göründüğümü hatırlayamıyordum. Telefonumla iki adet selfie çektim ve aralarındaki farka bakmaya başladım. Gözlüksüz ben başka bir adamdı daha neşeli, daha karizmatik. Küçükken babamın zoruyla, annemin sözleriyle kandırılmıştım. Bu pisliği takmadan önce acayip girişken, ne iş olsa yapan, özgüveni tavan yapmış tatlı bir çocuktum. O pisliği taktığmda yavaş yavaş bu özelliklerin kaybolduğunu anladım dün. Özgüvenim yerindeydi fakat girişkenliğimle beraber yaşam enerjim gitmişti. Çocukluk fotoğraflarımda muziplikler yapan fotoğraflarım zamanla put gibi duran, kasıntı bir çocuğa dönüşmüştü.
Bugün karar verdim en kısa sürede lazerle veya diğer yöntemlerle bu pislikten kurtulscağım.
9 yıldır kabullenemediğim hayati araç. yorgunluktan dünyayı piksel piksel gördüğüm şu günlerde kendisini kullanmaya alışmak için elimden geleni yapıyorum. seni yeneceğim ulan!
Gözün fizyolojik ozelliklerini kaybttiği patolojik olayların basladıgı veya ilerledigi durumlarda kusuru düzeltmek icin kullanilan ve çesitleri bulunan camdan yapılmis materyaldir.
gozluk takmayi sevmedigimden sadece evde takiyorum. disarda zarari yok mu tabiki var uzagi gormek icin gozler kisiliyor turklukten japona donuyorum. sevmiyorum takmayi napayim.
sürekli kullanıldığı takdirde bedenin bir uvzu haline dönüşen, göz kusuruna sahip olmama rağmen kullanmamakta ısrarcı bir tutum sergilediğim aksesuardır. zira gözlük gibi bir maddeye alışıp zamanla bağımlısı haline gelmek, onsuz göremediğimi düşünecek olmak beni korkutuyor. ikisini de kendime yakıştırmadığım, biri babanemden kalma diğeri ise aynısının kemik çerçevelisini bulma çabamın ürünü olan iki adet gözlüğüm var. aynı şekilde çok sevdiğim deri gözlük kabım da babaneme ait:
uzakları yakın eden gerekli araç. burnun üstünde iz bırakmasından ve katlanamayanlar için lens diye bir şey icat edilmiştir lakin onu da herkes kullanamaz. bir yakınım lensi çıkaramamıştı, soluğu gece vakti hastanede almıştık.
seçimi çok zor olan bir şeydir. yüz tipine göre gözlük seçme konusunda tam bir haftadır kafayı yiyorum. uygun gözlüğü bulmam konusunda tavsiyesi olan arkadaşlar var mısır merak ediyorum.
