birçok kişide duyduğumuz "gönlü güzel olsun, bana dış görünüş lazım değil, geçici güzellik istemiyorum" diyenlerin çok fazla seçici olup, karşısına çıkan kişilere bırak manevi güzelliğe bakmayı yüzüne bakmadan önyargılı davranıp bir tarafa atma durumudur.
Tanıdığım bir arkadaşım bana yalvarıyor; ne olur bana birini ayarla, gönlü güzel olsun yeter, biliyorsun.
Tamam arkadaş arkadaşın şeyidir de, bu ne perhiz bu ne lahana, patlıcan, hıyar turşusu bre. Hem tanıştırdığım kızı beğenme, hem skoda bacaklı de, hem de gönlü güzel olsun de, gelen kişiye sırf fazla güzel olmadığı için mırın kırın yap. Oldu canım. Hani gönlü güzel olacaktı?
Uzun lafın kısası; kanmayın bu 'gönlü güzel olsun' kuralına. Aman diyeyim. O gün bu gündür çektim elimi eteğimi tanıştırma işinden. Yazık günah o kızcağızın da gururu var, duyguları var. Senin gözünü doyuramadı diye yaptığına bak. Hayır görüşmeden önce günlerce sohbet etmeseniz tamam diyeceğim, fikir çatışması yaşıyorlar diyeceğim ama. Günlerce sohbet edip görüşme kararı aldınız. Aynı şeyleri kıza da söyledin. Ayıptır lan. Gözü güzel değilmiş, yok saçları kıvırcıkmış. Yuh!
Niyeti açıkça ve erkekçe belirtmeli insanlar. 'arkadaş ben sadece gönül güzelliği değil, yüz ve fizik güzelliği de arıyorum' de yani bunu. Söylemesi zor değil. Karakterinin sağlam ve kararlı olduğunu belli eder bu. Ama sempatik olacağım diye gönlü güzel olsun ayakları yapma bana. Manevi güzellik aramayan, taş bir hatun istiyorum de.
