birgün ben yapıcam bunu. ama 'gördünüz mü lan yaa noldu he? tost işte, o tost benim' cümlesini eklicem. herkesin uzaktan şaşkınlıkla bana baktığı zamanlarda.
- orrrospu çocuklarıııııııııııııııı. polaris: bana mı dedin lan?
- yok aabi estağfurullah. rigel: kesin bana dedi ibne. kaçma lan!!
- yok aabi sana da değildi. sirius: kaçma lan itoğlu!!
- hassiktirr.
duvara karşı'da sibel'in dövüştüğü sahnede vardır bir benzeri. sibel, dövüştüğü adamlara hitap ediyormuş gibi orospu çocukları der ama aslında isyan ediyordur. kahpe hayat diyordur gökyüzüne, bumerang gibidir sözleri oysa.
balkonda akşam sefası yapan hacı dayının "bekle .mına k.dumun çocuğu, bekle geliyorum şimdi" nidalarıyla cevap vermesi olası eylem ya da direk saksıyı atar. *
Müthiş bir rahatlama... Eğer hayatınızın kadınından ayrılmışsanız üstüne üstlük okulunuz bir sene uzatılmışsa, yüksek lisans v.s. ne varsa vazgeçmişseniz bütün bunlar yetmezmiş gibi işsiz ve parasızsanız yapılabilecek tek şeydir! Katılıyorum:
OROOOOOSSSSSPUUUUU ÇOCUKKKKKLAAAARIIIIII!...
Bu arada Tanrı'larının gökte olduğunu sananların yerinde de bağırmak lazım. Ne de olsa yapamıyor, çekiniyorlar...
muhatabı kim olursa olsun, kim üzerine alınırsa alınsın, umrumda olmadan yapmayı istediğim ve yaptığım eylem. sesim yettiğince, yüreğim ve bileğim döndüğünce bağırdığımda geri çekildi insanlık. inine çekildi insanlar. çıkarsız bir şeyler yapmayı unutmuş olan insanlığın yüzündeki maske düştü. insanlık üryan oldu. gökyüzüne diktim kafamı. sarhoş değildim. ki, alkolü bırakalı yıllar oldu. artık hayatı sek içiyorum. içime çektiğim oksijen genzimi yakıyor. alkol yoktu kanımda. beynim atom reaktörü gibi çalışıyordu. insanların hırsları ve şehvetleri karşısında çaresiz hissetmiştim kendimi. insanlara bakıp da insan olduğum için kendimden utandığımda yapmıştım. yapmasaydım bunu. kafamı gökyüzüne dikip de nefesim yettiğince "orooooospuuuuu çocuklarııııııı!..." diye bağırmasaydım, seri katil olurdum.
ben kolayı seçtim. kaptığım gibi mahallemizdeki kasabın emektar satırını, ilk başta kasaptan başlayıp tüm insanlığı keserdim. böylesi daha iyi. böylesi daha umarsız.
çünkü; çocuklar ve yaşlı insanlar var hala dünya üzerinde. yoksa, kıyameti çok erken bir tarihe almam fazla zor değil. dünyanın temeline dinamit döşeyip de havaya uçurmam zor değil. düşünerek, düşleyerek, sorgulayıp da cevaplar bularak/bulamayarak tüm bunları başarmak hiç de zor değil.
çocuklar ve yaşlı insanlar var yeryüzünde. kıyamam onlara. canım acır. harakiri yapmak gibi bir şey olur, dünyanın üzerinde yaşlı insanlar ve küçük, masum çocuklar varken temeline dinamit döşeyip de havaya uçurmak. benim intiharım olur bu. yapmam. yapamam. anca, kafamı gökyüzüne dikip bağırırım ben.
her şehirde, her ortamda, canım her sıkıldığında. birlerinin tepkisini merak etmeden. linç olmaKTAN ÇEKiNMEYiP. ÇÜNKÜ, ÜZERiNE ALINaN YOK. orospuluğu kendine yakıştıran yok. ve orospu çocukluğunu. HERKES MUTLU VE MESUT YUVALARINDA. HERKES MUTLU VE MESUT HAYAtINI YAŞIYOR. HERKES...
