..
gökyüzü mü akıyor ellerime, bilmedim
bu düğüm hangi şehrin parmaklarında sarı
bu kavşak neden hala yutuyor çocukları
vuruldum, karanlığın önünde eğilmedim.
..
yapayalnız bulursun beni bir gün kendinle
kandiller ışığını ellerimizden alır
nerde bir yolcu varsa, baktığı yerde kalır
yeter ki, her buluttan benim ahımı dinle
gün gelecek sonsuza ruhu taşıyan mezar
beni de uçuracak rengârenk kanadıyla
şu cengaver kalbimin konulmamış adıyla
mahşeri dolduracak içimdeki ah ü zar
bu akşam tereddüdüm yine tuttu yakamdan
yıllardır bir şirpençe büyüyormuş tenimle
dertlerim aynı safta yürüyormuş benimle
sevinçlerim gözyaşı döküyormuş arkamdan
yüz çevirip gittiğin her ânımda yılanlar
emer hep sana doğru akan kanı damardan
affıma yol bulmadım ne yabandan, ne yârdan
beni yalnız tabutum, taşım, toprağım anlar.
