Fırsat bulunca Türkiye'den kaçıp gitmek , yurt dışında kaldığın süre içinde ülkeni deliler gibi özlemek. Ah ben ne eşşekmişim diye pişman olmak üzülmek.
önce fırsat yaratmayı gerektirir..
üzerinde çok ahkam kesilesi durumdur..
benim de şahsen liseden sonra yaptığımdır..
ülke , evin , memleketin her zaman bakidir ölüm olmadıkça , ruhun her zaman şehrinde atar esnafla annenle kuzenlerinle ,
beyin ise gider kıvrımlarını arttırır yurtdışında..
o kıvrımlar illa ki yurtdışında artıcak diye bişi yok , ya da yurtta kalınca kıvrım artmaz diye bişi de yok ; mamahif türlü yasaklarla boğuşularak ne kadar bilim olur orası bilinmez..
üzerinde çok şey söylenesi durumdur vatan millet sakarya seven kalır vs denir de bi baksak şöyle gazi yaşargillere cahit arflara mehmet özlere istatistiklerin dediği bellidir..
yakın çevresi için endişelenen, hayat gibi hayatı yaşamak isteyen insanın yapmak isteyeceği, yadırganmaması gereken harekettir. ne yazık ki zordur. gerçekleştirilmesi gerekendir. insan olup da insan olmayanlardan sıkılanlar yapsındır.
Her dudakta aynı rezil şikâyet: Yaşanmaz bu memlekette! Neden? Efendilerimizi rahatsız eden bu toz bulutu, bu lâğım kokusu, bu insan ve makine uğultusu mu? Hayır. Onlar Türkiyenin insanından şikâyetçi insanından yani kendilerinden Aynaya tahammülleri yok. Vatanlarını yaşanmaz bulanlar, vatanlarını 'yaşanmaz'laştıranlardır.
