son zamanlarda özellikle kanaltürk futbol çetesinin diline pelesenk olmuş kavram.
peki futbolun marka değeri nedir?
futbolun marka değeri futbolda ağlanacak halimize gülmek demektir.
türkiye şampiyonunun, türkiye'nin hiç yabancı olmadığı bir turnuva olan şampiyonlar liginde güç bela bir puan alması demektir.
aynı turnuvaya sadece iki takım gönderebilmek demektir.
dünya çapında en çok isim yapan takım olan galatasaray'ın lokal bir takım olan beypazarı şekeri yenince sevinmesi demektir.
fenerbahçe ve galatasaray'ın avrupa'nın ikinci ve hatta üçüncü kalite takımlarına şakaymışçasına, trajikomik durumlarla elenmesi demektir.
beşiktaş'ın atak hattının juventus'tan iyi, defans hattının young boys'tan kötü olması demektir.
milli takımın rahat rahat katılabileceği pek çok dünya kupasına kişisel hatalar ve gereksiz ego patlamaları sebebiyle katılamaması demektir.
futbolu bırakalı neredeyse 5 yıl olacak hakan şükür'ün yerine bir tek adam, bir örnek gösterememek demektir. hatta kimisince kırkından sonra hakanı futbola döndürmek demektir.
gençleri örseleyip, hor görüp; futbol oynamaya niyeti olmayan sönük yıldızların altına bez bağlama derecesinde, el bebek gül bebek şımartılması demektir.
sivrilen her anadolu takımının esip gürlemekten sonunda geldikleri yere dönmesi demektir.
şöhrete sahip pek çok kişi için şöhreti kaldıramamak demektir.
kimisine göre de;
sadece havuzdan alınacak veya alınamayacak payı arttıran veya yükselden soyut değerdir.
oysa ki ülkemizde futbol ne başkanların, ne futbolcuların, ne yorumcuların umrundadır.
içler acısı bir haldedir.
18 takımlı süper ligde bir tane takım gösterin ki, bir kimliği, tarzı, oturmuş bir kadrosu ve taktiği, istikrarı olsun.
bir tek takım gösterin ki türkiye için umut versin.
yok.
bu vurdumduymazlıkla da asla olmaz.
sonra da futbolun marka değeri küfür edilince düşüyormuş.
siz bunları yaparken çok yüksekteydi iki bin kişi bir hakeme küfredince dünya sırtını döndü değil mi?
