özellikle ateşi yüksek maçlardan sonra futbola sitem ederken kullandığım cümle.
Bakıyorum da futbol artık gerçekten futbol değil. Çok sağlam bir Galatasaraylıyımdır. Evet, herkes gibi futbol tatlı sert olunca güzeldir diyorum ama tatlı sert kavramı artık futbolda yerinde kullanılmıyor.
Şöyle bir düşünelim. Enfes bir maç var. Galatasaray TT Arena'da 50 bin küsür taraftar karşısında Fenerbahçe'yi ağırlayacak. Fenerbahçe önceki 3 maçını kazanmış Galatasaray'ı da yenip seriye devam etmek istiyor. Galatasaray ise lige iyi başlayamamış, şampiyonlar ligi'n de sıkıntı yaşamış ancak son 1 2 maçtır toparlamış toparlanmasına Fenerbahçe maçı ile dik bir duruş katmak istiyor. Maç başlıyor taraftar ateşli her şey mükemmel. 1 2 sert pozisyon oluyor rakip takım oyuncusu tutuyor elinden arkadaşını kaldırıyor ve özür diliyor. Taraftar ise bu duruma alkış basıyor. Bir iki gerginlik oluyor. Eee haliyle maçtır bu gerginlik olur tabi. Ama hemen iki takımında oyuncuları yatıştırıyor sinirlenmiş arkadaşlarını. Maç bitiyor herkes evine gidiyor. Maç sonu yolda besteler vs. vs. ama hiç bir olay da yaşanmıyor. 5 yaşında çocukta maçı izlemiş rahat rahat o da keyifli bir şekil de evine gidiyor. Ne kadar güzel değil mi skor önemsiz maç bitmiş herkes evine gitmiş.
Keşke her şey bu kadar güzel olsa. Aslında olur da. Anlattığım kısımda her şey çok güzeldi. Çünkü ben "futbolu" anlattım. Futbolun içine ne siyaset kattım, ne de milyonların döndüğü bir iddaa sistemini. Maç sonunda tarafları insafsızca eleştiren kavga edercesine televizyonlar da yayın yapan programları da katmadım işin içine. Saf futbolu anlattım.
Ama unutulmaması gerekir ki taraftarlar arası atışma olmazsa ne taraftar olmanın ne de futbolun zevki kalır. Sadece taraftarlık edebini tutturmak lazım. Gerisi gayet hoş ve güzel olur zaten.
