10 Kasım 1759 - 9 Mayıs 1805 TARiHLERi ARASINDA YAŞAMIŞTIR.
--spoiler--
şair, filozof, tarihçi ve en önemli Alman dram yazarıdır. Yazdığı çoğu tiyatro eseri Alman tiyatrosunda başyapıt niteliğindedir. friedrich von schiller doğa tasvirli şiirlerin şairi olarak da gayet başarılı olmuştur, ancak asıl alanı düşünsel/didaktik şiirdir, çoğu yazara ilham olmuştur ve dramatik şiirleri en sevilen Alman balatları arasındadır.
--spoiler--
"insan, oynadığı müddetçe tam insandır" SZÜNÜN SAHiBiDiR AYRICA.
Bugün o çok kullandığımız ve kullanılan "yabancılaşma" kavramını kullandığımız bağlamda ilk ortaya atanlardan birisi. Zaten şairliği ve oyun yazarlığı felsefeden bağımsız izlenemez. Çünkü kendi düşüncesindeki estetik bütünlük felsefede de vardır. Başka bir deyişle düşünceyi, sanattan ayırmaz. Bilakis düşüncenin en üstün halinin sanat olduğunu ve bu yüzden de şiir ile dilin ifade edemediğini ifade edebileceğinizi söyler.
Dikkat edilirse bu aynı zamanda heidegger'de, derrida'da gördüğümüz estetik, -daha dar çemberde- edebiyat eğiliminin de kaynağıdır. Heidegger'in fenomenolojiyi nesnelerin bir tür analiz metodu olarak değil de insanın dünya içindeki durumunu okumada bir yöntem olarak ele alışında ortaya koyduğu kaygı, yabancılaşma ve bunlar dışında eski Yunandaki sanata sık sık uğraması yine schiller'den köken alır.
Bir de ünlü sözleri var, bir tanesi çok bilinir ve her halta kullanılır:
* 1759-1805 yılları arasında yaşamış ünlü alman şair ve dram yazarıdır.Hukuk ve tıp eğitimi görmüştür.
Lirik şiirlerle başladığı yazın yaşamında haydutlar adlıdramıyla ünlendi.
1789'da lena üniversitesine tarih profesörü oldu.1794'te goethe ile aralarındaki dostluk nedeniyle weimar'a yerleşti.
Bu dönemden sonra yazdığı şiirler şaheser niteliği taşır.sonradan ayzdığı oyunlarda daha çok tarihsel kişilikleri işledi. Bazı yapıtları:
haydutlar
Fiesko'nun genua'ya yemini
Hile ve aşk
don carlos
schiller'in hayatında bir dönüm noktası olarak kabul edilen don carlos isimli dram üzerine, thomas mann onun orijinal bir tiyatro dili yarattığını söyleyerek şu ifadeleri kullanır: "schiller kendine özgü bir tiyatro dili icat etmiştir. tonu, tavrı ve melodisiyle ayırt edilebilir ve almanca'nın en parlak, hitabet yönünden en etkileyicisidir, yani heyecan ve düşüncenin bir karışımı."
'insanın estetik eğitimi üzerine bir dizi mektup' isimli yapıtının bir yerinde şöyle der: "insan madde zorunluluğunu ahlak zorunluluğuna çevirmelidir."
