Yüksek müsaadelerinizle sözlükten ayrılan yazar.
Bana sözlükte ben tarafından ayrılan sürenin sonuna geldik. Size iki şey bırakıyorum, bunlara sımsıkı sarılırsanız doğru yoldan şaşmazsınız: (i) martin heidegger sözlüğü Başlığındaki kısa ama değerli bilgiler ve (ii) sizlerdeki hatıram. Birçoğunun aksine sözlük ile aram hakikaten iyi. Zaten sözlükten şikayetçi olduğum tek husus her zaman herkesin şikayetçi olduğu husustu -ki bunun o kadar da önemi yok.
Aslında herhangi bir veda yazısı bırakmak istemiyordum lakin bu seferki terkim, öncelerdeki -ruh hastası- gibi kısa bir süre sonra dönüş barındıran türden bir terk değil. Kısa bir boş zamanım kaldı: 1,5-2 hafta kadar. Bu sürenin akabinde hayat pratik açıdan da teorikte olduğu kadar olmasa da yoğunlaşacak benim için. bu bahsi geçen kısa süreyi oldukça dolu bir şekilde geçirmem ve yapacaklarıma ilişkin hazırlıklar yapmak için gitmem gerekiyor.
Öyle ya da böyle varlığı bilincimde anlam kazanmış; müspet ya da menfi yönde eleştiren veya eleştirecek, saygı duyan, seven, nefret eden, kayıtsız olan herkese teşekkür ediyor, saygılarımı sunuyorum.
Tavsiyede bulunma cüretimi mazur görür iseniz, rasyonel ilişkiler ile duygusal ilişkileri her vakit ayrı tutmanızı öneririm.
Kibirli, ukala ve ahlaktan diğer tüm değerle alakalı şeylere kayıtsız bir insan olarak kayda değer ender şeylerin, var-oluşumuz ve bu var-oluşumuzla var-olabileceğiz şeyler olduğunu söylüyorum. Hiçbir yasa arzularımızın üstünde değil. Hiyerarşinin olduğu her yerde en tepe de "kendim"iz varız. ideolojiler, yegane amaçlar, en küçüğünden büyüğüne davalar kendisine yetmeyen bir insan olduğumuz sürece sadece aptallığımız tescili olur. "iyi" "doğru" "hak" -artık ne diyorsanız- olanı yapmak için ideolojilere ihtiyaç yoktur. Bu kadar emin konuşuyor olmam da cehaletimden ileri geliyor.
Nickindeki "friedrich" nietzsche'nin friedrich'i değildir. Marcus, roma'daki marcus Anthonius'un marcus'undan esinlenilmiş ve allofron ise eski yunanca "başka türlü, farklı düşünen" anlamına gelen kelimedir.
Ve evet, yalnız heidegger değil genel anlamda felsefede hakimiyetim eski yunan, ortaçağ sonrası, 19.-20. Yüzyıl ve günümüz. (Günümüz demek komik tabii)
Dasein'ın ortaçağda ve bilhassa patristik felsefede jesus olarak imlendiğini biliyorum. Lakin Ortaçağı tam anlamda incelemeden önce antik yunanı gerek etimolojik gerekse bağlam bakımından tamamen, en az heidegger kadar kusursuz ele almak niyetindeyim.
Descartes'tan itibaren baudrillard'a kadar hemen hemen tüm felsefeyi okumak ve kendi şuurum sınırlarında yorumlama şerefine nail oldum. Lakin bunu çok yetersiz buluyorum. Zira antik yunanı her şeyden önce tam anlamıyla şerh etmem gerek. işte buradan sonra söylediğiniz gibi ortaçağa ciddi bir giriş yapacağım.
