Sacher efsanesini anlayabilmek için önce dönemin atmosferinden biraz bahsedersek o günlerde, Fransız devrimi sonrası Napolyon’un yenilgiye uğramasının ardından Avrupalı devletlerin aralarındaki sorunları çözmesi, kendi aralarındaki siyasi ilişkilerini güçlendirmesi ve Avrupa’nın gelecekte izleyeceği stratejiyi belirlemek amacıyla 1815’te Avusturya’da Büyük Viyana Kongresi yapılır.
Kongreye Avusturya Kralı 1.Franz von Metternich başta olmak üzere, Rusya Çarı ve ingiltere’nin yanısıra birçok devlet adamı ve en yüksek düzeyde protokolle bu kongreye katılır. Uluslararası düzeyde yüksek katılım olan bu kongre süresince Viyana’da günler ve geceler boyunca özel yemekli toplantılar ve balolar düzenlenir.
Bu balolarda ve yemekli toplantılarda ise birbirinden ünlü aşçılar ve pasta şefleri de farklı lezzet arayışlarına girer. Bir bakıma onlar da kongre boyunca birbirleriyle ikramlarda ve misafirleri ağırlamada yarışırlar.
O günlerde henüz 18 yaşında çok genç bir pastacı olan Franz Sacher de fark yaratmak ve daha da önemlisi kendi yeteneğini göstermek için yeni bir pasta yapar.
Genç pastacının tarifine dönemin diğer pastacıları çok itibar etmez. Çünkü marmelatın tadının çikolatayla uyum sağlamayacağı düşünülür. Ancak yine de bu protokol davetlerinden birinde bu pasta ikram edilir ve toplantıya gelen üst düzey misafirler tarafından çok beğenilir. Bu pasta kalın çikolatalı 2 kek katmanı arasına kayısı marmelatı konulur, en üstüne de yoğun çikolatayla kaplanarak ve yanında da köpüklü beyaz kremşanti eşliğinde sunulur.
Franz Sacher pastasını, üzerine kendi ismi yazılı minik bir bitter çikolatayla hazırlar ve tarifini de kimseyle paylaşmaz Kral 1.Joseph döneminde ise bu pasta kral tarafından o kadar sevilir ki her gün bir tane de özel olarak saray için hazırlanıp yollanır. Böylece Sacher, Franz Joseph’in en sevdiği pasta olarak ünlenir.
