birçok yabancı filmde de işlenilen herkese evrensel manada dert olmuş betimleme. the dreamers geldi aklıma ilk olarak. konuşuyordu malum üç genç. konu bu mevzuya geldi ve ortamda tatlı bir hareret aldı yürüdü.
bazı sanatsal klişeler vardır ya. türkiye'de de benzeri bir betimleyiş mutluluğun resmini çizmek üzerine zikredilir durur. bu söz öbeği değişik sektelerle açımlanır her seferinde. bir kelime eklenir iki kelime çıkarılır. nuri bilge filmi uzak ta da masa toplantımız çok kısa süre zarfında Andrey Tarkovski de kilitlenir. iyidir hoştur bu tanımlamalar da entelektüel bir kaygı kendisini fazlaca hissetirir.
fransız demişken edith piaf diyor birisi. üç beş iyi rock grubuna bedel. diğeri noir desir dışında sayamıyor mu? neyse, bu malum entelektüel ağızları bir yana bırakalım. bu evrensel derdin tasasını birazcıkta fransızlar çeksin.
-hacı düşünsene fransızların halini.adamların kulağının pasını alacak bir rock grupları dahi yok.
-eee anladık tamam yokta bakıyorum tasası sana düşmüş.
-oturup film izliyorlardır bunlar sinemalarıyla övünüp. porno koyuyorlardır.
-müzik evrenseldir en azından sinema- sanat var onlar da.
-porno var.
-bırak ya seninle de bir şey konuşulmaz.
-porno var.
-manyak mısın nesin?
-por...
-ikicem pornonu... ***
