hakkı fıknat dağaşan ın evelden ezele türkler adlı kitabında, ortaya attığı, tarihi ters yüz edebilecek iddiası.
kitaptan bir bölüm ;
''osmanlı imparatorluğu ile fransa arasında halkların kardeşliği ve türk-fransız kültür birliği oluşturulması amacına yönelik olarak imzalanan anlaşmalar gereği, küçük çaplı nüfus mübadelesi yapılmış, fransızlar istanbul a, bir kaç yüz bin osmanlı ise paris e yerleştirilmişti. gel zaman git zaman, fransa da ; açlık, sefalet, salgın hastalıklar baş göstermiş ülke kaos a doğru sürüklenmekteydi. paris te kendi halinde, işinde gücünde yaşayıp giden türkler de bu durumdan fazlasıyla etkilenirken, ailelerine frank gönderemez olmuşlar, dahası ailelerinden osmanlı altını ister hale gelmişlerdi. günler geçerken, çocuklarına çokoprens bile götüremeyen insanlar artık isyan noktasına gelmişlerdi. saraya sürekli sitem ediyorlar haber yolluyorlardı. ancak fransız yönetimi amerikan savaşına para akıtmaktan hazineyi tamtakır bıraktığı için yapacak birşey yoktu. saray için zaten sorun mevcut değildi. hepsi varlık içinde, dışarda açlıktan ruhunu teslim eden halktan kopuk şekilde yaşıyordu.
günler hergeçen gün dahada kötüye giderken artık ekmek bile bulamaz olan halk kraliçeye ekmek yemek istediklerini belirten bir pusula gönderdi. halkın durumundan bihaber kraliçe nin ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler cevabı dalga dalga halka ulaştığında ilk tepkiyi pariste yaşayan türkler verdi.
paris eşrafından hacı hakkı bey, kendisine ekmek yok, pasta verelim diyen fırıncıya ;
ne demek ekmek yok, ekmek yemeden doymayız biz, kurufasulye nin suyuna ekmek banamayacaksak batsın bu dünya, yıkılsın dağlar, kahrolsun fransa diyerek dalmış, fırında çalışanlar ve akrabalarınında olaya dahil olmasıyla ufak çaplı bir çatışma yaşanmıştı. bunu sizin yanınıza komam diyen hacı hakkı, kahveden topladığı arkadaşlarıyla fırını basıp ateşe verince byangın bütün mahalleye yayılmış, zaten istim üzerinde olan halk daha fazla sabır gösteremeyerek, önce hacı hakkı ve tayfalarını asmış, ardından fırıncıyı sığındığı bastil hapisanesinde kıstırıp, hapisane ile birlikte ateşe vermişti. yanan hapisaneden kaçan mahkumlar tecavüz, yağma işlerine girişmiş ama yağmalanacak hiçbitşeyi olmayan fakir halktan umudu kesip saraya yönelmişti. akabinde kral ve kraliçe asılmış, fakirlerr ekmek yiyebilmişti.
bu üzücü olay orhan gencebay ın batsın bu dünya ve serdar ortaç ın yıkılsın dağlar şarkılarıyla günümüzde hala ilk günkü gibi hatırlanır. ''
