love tangles diye bir film izledim ne kadar skiş sokuş meraklısıymış bu fransız kadınları arkadaş. resmen erotik film. bir de berlin film festivalinden ödül mödül almış. ben daha alasını çekerdim.
netice itibari ile fransız filmleri boktan ve sanat kaygılı yapımlardır. bunu bir sinema gurusu olarak söyleyebilirim. üç renk mavi yi izleyip de "oooo süper kurgu harika sanatsal içsel imgelemsel ... " cümlelerini kurmayan insana rastlamadım.
ulan açık açık söylesene taocu g.tveren. "bir bok anlamadım filmden demek ki sanat filmi" desene. "ben bir malım" diye özeleştiri yap. sen yapmıyorsun özeleştiri, bana düşüyor ama.
gerçi son zamanlarda fena halde hollywood'un dümen suyuna girmiştir ancak, bir dönem de 'sanat filmi' yapacağız ayağına sıçıp batırılan, boğum boğum boğan, sıkıntıdan bunaltan, "hay sizin filminize sokim" dedirten filmlerdir. öykü diye bir şey zaten yoktur, konu akmaz, görüntü takılmış gibi ağırdır, hiç ilerlemez, oyuncular tipitiptir, * hatta bir dönem ödül almak isteyen türk yönetmenler şöyle derlermiş, 'Fransız filmi gibi bir iki kare flu çekelim de festivallerde ödül neyim alırız" bu şekil bir sinema iste.
genellikle hızlı bir şekilde, sadece erotik sahneleri taranan veya konulu porno sıkıntısını gideren filmlerdir.
(bkz: carpi sekiz hizda fransiz filmi izlemek)
+ merhaba sizi tanıyorum , siz jean pier olmalısınız.
- hayır ama o elinizdeki kahve değil mi?
+ ah evet, sizi birine benzetmiş olmalıyım.
- yağmurda yürümeyi sever misiniz?
+ evet
bana mı sürekli rast geldi bilmiyorum ama gelene karşıma çıkan fransız filimlerinin konusu temel hatları ile sürekli aynı olmuş durmuştur. iki adam bir kadına aşıktır, film boyunca kadını elde etmek için uğraşırlar, kadında her ikisine mavi boncuk dağıtır durur. filimin sonunda kimin hatunu götürceği merekla beklenirken, kadın alakasız başka bir adamla, diğer iki salağı ellerinde kamışları ile bırakır gider, film biter.
son dönemler de hollywood yapımlarına karşı büyük bir rekabete giriştiler. devletin bu konuda desteği oldukça fazla ve bunun sonucu 2005 te oscar da en iyi yabancı filmi ödülünü aldılar
(bkz: içimdeki deniz)
(bkz: havada aşk kokusu var)
bir kere fransız sineması derken; son dönem filmleri mi kastediyoruz, yoksa yeni dalgayı, kalem kamera filmlerini filan mı?
eğer ikinciyi kastediyorsak bunlar gerçekten sinema tarihini ve ekollerini meydana getiren başlıca filmlerdir.
ama angel - a bile olsa, luc besson filmlerinin hollywood özentisi olduğu aşikardır.
avrupa'da her zaman cinsellik sahneleri ödül alır. bunun sebebini ben de bilmiyorum. nü sinema işte.
toplumsal sınıflar rasındaki çatışmaları gerçekçi bir dille ortaya koyan, hollywood' a göre senaryo sıkıntısı çekmeyen, daniel auteil ve juliette binoche gibi usta isimleri izleyiciyle buluşturan kaliteli yapımlar. son dönemlerde en revaçta olanları yönetmenliğini françois ozon, antoine fuqua ve michael haneke' nin üstlendikleridir.
