türkiyenin her yerinden gelmiş çeşit çeşit öğrencinin bulunduğu 350 kişilik amfiye giren prof latince öğrenin diye lafa girer ve fransızcanız iyiyse bu çok kolay der. amfiye dönüp kimlerin fransızcası iyi gibi bi soru sorar, iyi olanlardan bile ses çıkmaz çünkü hiçbir burjuva bile o tiksinç profun sözlerini desteklemek istemez. sonra "kimler fransızca biliyor peki?" sorusuna da kimse cevap vermez. prof şaşkına döner. ve ardından dalıcılıktan falan bahseder, herkesin yapması gereken bi spor gibisinden cümleler kurar. * herkesin midesi bulanmıştır. sonra amfide bi gürültü başlar. ve profun sesi duyulmaz olmuştur.
ha fransızca bilmek kötü müdür? kesinlikle hayır. ama eğitimde eşitsizliğin ve hatta her bişeyde eşitsizliğin olduğu bir ülkede her üniversite öğrencisinin fransızca bilmesini beklemek biraz olaya fransız kalmaktır.
üniversitelerin cahil, sığ insanlardan atılması için gerekli bir düşünce, katılmamız gereken bir istek. fransızca bilmeyen, elit kesimden olmayan cahil, sığ insanlar, köylüler, işçi sınıfının çocukları asla üniversite gibi bir eğitim kuruluma adım atmamalıdır. üniversite elit ve çağdaş bir kurumdur.
