fransız devriminin halk tabanına indirgendiği, en lümpen ve elit tabakalarca bile kabullendiği, tastamam doğrularla hazmedildiği düşüncesi, tarih bilgisi dördüncü sınıf sosyal bilgiler kitabından ibaret olanlar tarafından, sıklıkla diğer ulusların inkılaplarını akıllarınca basitleştirmek, zorbalaştırmak için dile getirilir.
fransızlar bastille hapishanesini basarak direniş çubuğunu üflemişlerdi. 1789'da ülkede ihtilal olmuş monarşi lağvedilmiş, 1792'de ise, köhneleşen imparatorluk rejmi tümden tarihin tozlu raflarına gömüldüğüne inanılarak, birinci cumhuriyet ilan edilmişti. rejmi numaralandırıyoruz, zira, avrupa demokrasinin mihenk taşı denen bu devrimler öylesine sallantılı ve kabule aykırı oldu ki, ancak 10 yıl dayanabildi. monarşi yanlılarının asi dediği cumhuriyetçiler, tek kişinin zorbalığından çok kişinin zorbalığına geçişi sağladılar. bu on yılda devrimleri kanıksansın diye, giyotini bol bol kullandılar.
nihayetinde taban dediğimiz halk, cumhuriyetçilerden bezme noktasına geldi. sistem bir türlü yerine oturmadı ve papayı taç giyme töreni öncesinde 1,5 saat bekletecek kadar özlemle beklenen napoleon bonapart, 1804 de birinci imparatorluğu kurdu..
ihtilal öylesine kanıksandı ki, sadece 12 yıl dayandı. bu da ihtilalleri pek benimsemeyen fransız halkını mutlu etmedi. napoleon Waterloo savaşını yitirince, ona da tekmeyi bastılar. zaten, kendisi de, kafası karışık fransız halkınca pek tutulmamıştı. beethowen'in eserlerinden kendisinin adını sildiği bilinir.
ardından fransa, bir restorasyon dönemine girdi. 1848 yılında, paris sokakları barikatlarla örüldü ve devrimciler, yeniden cumhuriyeti getirdiler. 4 yıl dayandı bu da. 52 de, yeni anayasa yırtıldı ve louis napolyon bu kez de, kral olan isimdi.
almanlar emin adımlarla birleşip, siyasi birliğini tamamlamasına karşın, bu meşhur ihtilali yapan monşerler, bir türlü götlerini doğrultamadılar.
1852 den 1870 e kadar da, ikinci imparatorluk hayatını idame ettirdi. 1870 de ise, 1940'a kadar sürecek bir üçüncü cumhuriyet söz konusu oldu.
adamlar rejim değişikliğine doymuyordu. neyse ki, bu yeni cumhuriyet, fransızlar ikinci harpte almanlar tarafından 2 haftada yere serilene kadar hayata tutundu. almanlar fransızları yenince, fransa yeniden çökme noktasına geldi. hemen kısa bir süre sonra, alman güdümünde ve işgalinde, Vichy Fransası isimli bir devlet daha kuruldu.
58 e kadar da bu zımbırtı ortalardadır. millet cumhuriyet ve demokraside alıp başını giderken, bunu bir türlü tabana yayamayan, beceremeyen fransa, charles de gaulle ile, bir kez daha dener. ama yine anlaşmazlıklar çıktı ve charles görevinden sıkılıp köyüne döndü.
istekler üzerine yeniden döner charles ve 1958 de beşinci fransa cumhuriyetini kurar. bu cumhuriyet, bugünki rejmin kökenini oluşturur.
yani şakşakçıların iddia ettiği gibi, 1789 daki ihtilal bugüne değin kendisini muhafaza edecek bir demokrasi getirmedi. getiremezdi de zaten.
ihtilalden 1958'e dek, tam 9 kez rejim değişikliği olmuş ve bir yeni devlet kurulmuştur fransada.
bu ihtilal öyle çok kabul edilmiş ve halk nazarında kabul görmüştü ki, hepsi bir halk kahramanı olan önderlerce, boyna değiştirilip, güncellenmişti.
