aslında tersi. bir yerde görmüştüm, foucault tarihçilerin tarihçi olarak görmediği, felsefecilerin de felsefeci olarak görmediği iki cami arasında binamaz bir tip. tarihçiler çok sekterdir. mesela sosyologları da hiç tutmazlar. habermas olsun, wallerstien olsun. ama gizli gizli felsefecileri ve sosyologları takip etmekten de geri kalmazlar. çünkü tarih biliminin bir parça nomotetik düzleme çekilebilmesi için bu tip dış beslenmeler şarttır. tarıhçi kuram üretemiyor. dil öğrenip arşiv belgeleri ile çalışmanın kaçınılmaz sınırları var. o noktada teorik desteği başka alanlardan alıyorsun. bir çeşit aşk nefret ilişkisi. mesela ben son zamanlarda foucault okuyorum. açık söyleyeyim, en çok zevk aldığım şey foucault okumak değil. ama tarih yaparken onun tarih metodolojisine katkılarını göz ardı edemeyiz. tarihte süreksizlik olsun, geneoloji olsun, agency sorunu olsun bunlar bizim için önemli toollar.
