"Ya aslında ben güzelim/yakisikliyim da fotoğraflarda çirkin cikiyorum."
Cokca duydunuz bunu, duyduk.
Neysen öyle çıkıyorsun işte fotoğrafta da.
Hala ergensen ya da ruhun ergenlikten cikmadiysa kafana takacagin bir durum bu.
Yoksa önemi olmayan bir şey. Güzel ciksan ne çirkin ciksan ne.
Kaç zamandır kendi kendime düşündüğüm şey. Bir fotoğrafta olsa öyle denk gelmiş diyeceğim, iki fotoğrafta olsa şanssızlık diyeceğim ama kötü çıktığım fotoğraf sayısı iyi çıktığımın 100 de 1'i ise kabullenmenin vakti geldi (bkz: çirkinim) ben dostlar.
Fotjeniklik kişinin elinde olan bir durum değil.
Bizler canlı halde birine baktığımızda 3 boyutlu olarak görürüz. Aynada, kendimize baktığımızda 3 boyutlu görür ve algılarız.
Ancak, makinalar bunu yapamaz dolayısıyla anı durdurur ve 2 boyutlu olarak bize sunar.
Bazı insanların, yüz yapısı 2 boyuta uygun olduğu için fotojenik olarak adlandırılır. çünkü hiç poz vermeye çalışmasalar bile gayet göze hoş gelen şekilde yansırlar fotoğrafa.
Ve bazı insanların yüz yapısı 2 boyuta uygun olmadığı için ne yapsalarda istedikleri gibi yansımazlar fotoğrafa (örneğin ben)
Fazla takılmayın, çok ışık alan yerlerde ve açılara dikkat ederseniz yine de idare eder diyebileceğiniz şekilde fotofraflar elde edebilirsiniz.
yüzü asimetrik olanların yahut bariz kusurlara sahip kişilerin yaşadığı sıkıntıdır. burnunuzdan itibaren sağ ve sol bölgeniz dengeli değilse her daim sıkıntılı çıkarsınız bu yüzden genellikle başkasının çektiği fotoğraflarda görünmekten rahatsız olursunuz.
--spoiler--
'çizgi diye bir şey yoktur. her şey ışık ve gölgeden ibarettir.'
---
'Üzerine ışık vurana kadar, insan yüzünün varlığı geçersizdir.'
--spoiler--
bir şey daha eklemek istiyorum, nuri bilge ceylan'ın dediği gibi: 'bir fotoğrafta her şey güzel görünebilir. önemli olan doğru açıyı bulmaktır.'
