tatillerde bazen angaryaya dönen bir eylemdir. dur şurda da çekelim du ikimiz de çekelim ay üçümüzü kim çeksin derken gezmekten çok bir taşın başında vakit geçirilmesine sebep olan, hele dijital makineler çıktıktan sonra daha da zorlaşan bir eylemdir. bir de işin içine beğenilmeyen fotoğrafların silinip, yeniden çekilmesi girmiştir.
(mola yeri)
biri: aa ne güzel manzara...
kahvekremasi: aa fotoğraf makinemi unutmuşum
biri: nasıl yaa?! bakmadın ki?
kahvekremasi: yok koridorda unuttum ben hatırladım.. walla yok!
fotoğraf çekme isteği belki de şu saptamadan kaynaklanır:
bütünsel bir perspektif içinde, anlam açısından bakılan dünya
oldukça hayal kırıcıdır. ayrıntıda ve aniden yakalanarak
görüldüğünde ise herzaman kusursuz bir apaçılık içindedir.**
bölümü nedeniyle tanıştığım yaparken en gurur duyduğum iştir. kimsenin göremediğini görüp bide bunu iletmek farklı bişeydir. hele bide naptın lan süper olmuş dendimi zevkinden yenmez. bide bunu herkes yapamaz. *
hüzmeleri yakalama sanatıdır, aynı zamanda. belki de yakalayamamaktır çünkü güzel bir fotoğrafta olması gereken ışık oyununu yakaladığınızı düşünürken tüm efradın hakkınızda mavra yapmasıdır.
