- Şukufe şurda durun baldızla birlikte, bi resminizi çekeyim.
+ Ay yaşasın mahmut! güzel bi de poz verelim sana..
- Hah buldum şu ağacın altında durun.. kayın kayın yaklaşın hah süper orda durun
+ Oldu mu hayatım?
- oldu oldu.. Ben şöyle arkaya çıkayım yolun karşısından alayım sizi.. Hem yeşillikler de çıkar... Aaa ama oldu mu şimdi yol geçen hanı gibi herkes geçi... Of yavruum bu ne?
+ Mahmut! geliyorumn yanına! Yine mi mini eteklileri buldun? Hem de yoldan geçenleri dikizliyosun makineyle!
- Yok hayatım olur mu hiç? makine kaydı sadece... tövbe haşa..(kem küm)
+ Mahmut şimdi geliyorum gözlerini oymaya!... Yine rezil ettin beni pis sapık..(ühü ühü)
Aynı pozu tekrar tekrar vermek zorunda kalınılan zor ve sabır istenilen bir durumdur zira insanlara "geçme ulan görmüyor musun fotoğraf çekiyoruz" diyemezsiniz.
sizin fotoğrafınızı beklemek zorunda olmamasından ötürü, gayet doğal bir olaydır.
ben mal mal dolaşıyorsam ve adam fotoğraf hazırlığındaysa, kendisine "çekiyon mu abi?" diye sorup, fotoğrafı çekmesini bekleyebilirim pekala. ama istemezsem de beklemem lan bana ne. kadrajın önünden geçmek en fazla 0.7 saniye. eli de o kadar hızlı değildir zaten, allah allah. sinirlendim bak.
