https://galeri.uludagsozluk.com/r/2368049/+
Arkadaşlar selamlar. Bilgisi olanları bu başlığa bekliyorum. Şimdi bende böyle bir makine var. Uzun süredir dekor olarak süslüyordu odamı. Ama ben tekrar kullanmak istiyorum tabi mümkünse. Ne yapmak lazım kime götürmek lazım ne almak lazım sıfır bilgideyim.
Anneme sordum kızım bunu ne yapacaksın babanın Singapur’dan aldığı makineyi kullan diyor. sanki ben prof çekimi istiyorum anne alakasız örneklersjdkd. Neyse bu güzelim canım analog makineyi canlandırabilir miyiz hala satılıyor mu filmi vs.
günümüzde gelişen teknoloji ile yerini akıllı telefonlara bırakmıştır. eskiden telefonlar bu kadar yaygın değilken çok popülerdi. facebookta fame olmaya çalışan ergenler bile kullanırdı sonra ne oldu bittiyse popülerliği azaldı. mesleği fotoğrafçılık olanlar dışında rağbet görmüyor.
almayı düşündüğüm fakat model/performans bilgim olmadığı için işime yaramayacak bir makine almaktan çekimdiğim cihaz. anlayanlar yeşillendirirse çok sevinirim.
tanım: anı ölümsüzleştiren dostlarımızdır fotoğraf makineleri.
Kullanmaya alıştıktan bir süre sonra elinizi sıkıca kavrayan ve ağırlığı size batmayan bir makine esasında. Aynı zamanda yalnızlığınıza ortak kimi zaman... gün içindeki küçücük mutluluğun, hastalıktan kırılan vücudun neşe sebebi...
Ha bir de birikim yapmak için en güzel sebeplerden birisi. Gelecek ay değil belki ama önümüzdeki yaz bir başkasına daha kavuşmak için bu çalışıp didinmem; yoksa kim kime, dum duma.
Kullanmaya alıştıktan bir süre sonra elinizi sıkıca kavrayan ve ağırlığı size batmayan bir makine esasında. Aynı zamanda yalnızlığınıza ortak kimi zaman... gün içindeki küçücük mutluluğun, hastalıktan kırılan vücudun neşe sebebi...
Ha bir de birikim yapmak için en güzel sebeplerden birisi. Gelecek ay değil belki ama önümüzdeki yaz bir başkasına daha kavuşmak için bu çalışıp didinmem; yoksa kim kime, dum duma.
36lık filmi ve çekerken çıkardığı kendine has çıt çıt sesiyle kullanmalara doyamadığım makine. Ben dijitallere yetişen nesilden biri olarak (yazar burada teoga yeni girdim diyor sdfgh) çok farklı bi keyif alıyorum bu makineyi kullanırken. Bir yere gittiğinde her hesabıma bir fotoğraf yükleyeyim, hem grupla hem tek çıkayım diye diye en az elli fotoğraf çektiğimiz şu günlerde elinde 36 poz hakkın olunca o obsesifliği frenleyip en fazla bir iki poz harcıyorum. Geri kalan zamanı da olduğum yerin keyfini çıkararak harcıyorum. Bi de nasıl çıktı acaba inşallah yanmamıştır ya da flu çıkmamıştır heyecanı var ki çok tatlı. O ölümsüzleştirdiğim anı daha değerli kılıyor. Pozlar bitip de fotoğrafları çıkarttığım zaman gezdiğim yerler film şeridi gibi akacak, hepsini toplu halde görecek olmak da farklı bir duygu.
O kadar çabuk ve fütursuzca tüketiyoruz ki, en doğru filtreyi seçip yüklediğim onlarca fotoğraf şu an makinemin içinde duranlar kadar heyecan vermiyor. "çirkin çıkmak" algısının çok üstünde, asıl amacı olan anı yakalamaya hizmet eden ve en doğal halimle saklayacağım, belki altı ayımı belki de bir yılımı sadece 36 kareye sığdıracağım çok güzel anlarım olacak. Kesinlikle tavsiye ediyorum hiç kullanmayanlar için, bu duyguyu tadın tattırın arkadaşlar.
en iyilerinin fiyatları 7-8 bin lira civarında seyretmekte olup, düşük segmentli modelleri benzinlikçilerin kampanyaları sayesinde bile tedarik edilebilmektedir.
Fotoğrafçılığın başlangıç tarihi kesin olarak bilinmemektedir. Fotoğraf tarihi karanlık kutu içinde görüntü elde etmenin tarihi olduğu kadar, bu görüntüleri fotokimyasal yollarla saptamanın da tarihidir.
Sekizinci yüzyılda Müslüman bilgin ibn-i Heysem gümüş nitrat'ın güneş ışığı etkisiyle karardığını bulması ve 15. yüzyılda büyük sanatçı Leonardo da Vinci'nin karanlık odada mevcut ufak bir deliğin dış dünyadaki görünümlerini aksettirmesi fotoğrafçılık tarihindeki önemli başlangıçlardır. Sanatçılar Rönesans devrinde karanlık kutuyu buldular. Böylece, ışığın girdiği ufak bir delik aracılığıyla karanlık kutunun öbür ucunda konunun ters çevrilmiş bir görüntü görebiliyordu. 18. yüzyılda karanlık kutunun bir ucuna mercek ve diğer ucuna da buzlu cam konularak görüntü kutunun dışında görülebilir hale getirildi.
Işığın kimyevi maddeler üzerindeki etkisi ve gümüş tuzlarının görüntü sapma duyarlılığı 200 yıl önceden biliniyordu. 1725 yılında, kireç ve gümüş nitrat sürülmüş bir kâğıt üzerine bir şekil konulup güneşe tutulduğunda kâğıt üzerinde bu şeklin bir görüntüsünün meydana geldiği görülmüştür. 19. yüzyılın başında kâğıt, gümüş nitrat çözeltisine batırılarak negatiflerin elde edilmesi başarıldı. Fotoğrafçılığın ilk ve esaslı gelişmesi, vernikle saydam hale getirilmiş olan kâğıt üzerindeki bir görüntünün kalay levha üzerine getirilmesidir. Daha sonra, Yuda Bitümü ile kaplanmış kalay levha üzerine düşürülen bir görüntüde güneş ışığı düşen yerlerin beyazlaştığı görülmüştür.
Niepce ile başlayan fotoğraf çalışmaları 1829'da Jacques Mande, Daugerre ile birleşip 1837'de Daugerreotype'ı ortaya koymalarıyla birden gelişim göstermeye başladı. Bu işlem gümüşle karıştırılmış bakır bir levhanın sünger tozu ve zeytinyağı ile silindikten sonra 1/16 oranında su ve nitrik asit birleşiminde yıkanıp hafif bir ateşte ısıtılmasını ve ikinci defa nitrik aside batırılmasını gerektiriyordu. Böylece hazırlanan levha iyoda batırılıp makineye yerleştiriliyor, ışık durumuna göre 5 ile 40 dakika poz veriliyordu. Elde edilen görüntü 47.5 °C ısıdaki cıvayı kapsayan bir tepsinin içine konulana kadar ortaya çıkmıyordu.
1840 yılında ışığı 16 kere fazla geçiren bir mercek kullanılarak poz süresi düşürüldü. Daugerre tipi ile elde edilen görüntü çok net olmakta ise de gümüş bakır karışımı levhanın kolayca kırılması ve bu yönden çok pahalı olması fazla gelişmesini önledi.
Aynı süreler içinde Henry Fox Talbot bir takım kimyasal maddelere batırılmış kâğıtlar üzerinde görüntü elde etmeyi başardıysa da yavaş yavaş kararması ve görüntünün net olmaması nedeniyle kolayca unutuldu. Ancak Talbot'un bu buluşu için ilk defa "FOTOĞRAF" kelimesi kullanılmıştır. Bir süre sonra da negatiflerin pozitife çevrilmesi başarılmıştır. Böylece modern fotoğrafçılığın temeli atılmıştır.
Daha sonra fotoğraf kâğıtları, yumurta akına batırılarak pürüzsüz bir yüzey elde edilmiştir. Ancak bu yöntem ayrıntıları ortaya çıkarmakta başarısız olmuştur. Yumurta akının iyotlaşması ise başarılı sonuç vermiştir. Bundan sonra ıslak levha yöntemi daha sonra da kuru levha yöntemi bulunmuştur.
Bu tarihlerde bir fotoğraf çekebilmek için ulaşılabilmiş en büyük poz süresi 1/25 saniye idi.
1852 yılında George Eastman, Kodak makinelerinde 10 poz çekebilen bromür kaplı Jelatin rulolar bulunan Kodak fotoğraf makinelerini piyasaya sürerek çok büyük aletler taşıması gereken fotoğrafçıya kolay hareket imkânı sağladı. Fotoğraf çekildikten sonra makine fabrikaya gönderiliyor ve jelatin film kâğıttan ayrıldıktan sonra bir cam üzerine yerleştiriliyor ve sonra yeniden makineye film doldurularak sahibine iade ediliyordu.
1870'de Hermann Vogel emülsiyonları muhtelif banyolara batırılarak duyarlılıklarını arttırma yolunu buldu. 1880 yılında kırmızıya karşı duyarlılığı çok sınırlı olan ortokomatik filmin yanında, pankromatik filmler ortaya çıktı. Fotoğraf 19. ve 20. asırda değişik astigmat merceklerin, selüloz asıllı filmlerin kullanılması, fotoğraf makinesi ve film sanayinde gelişmelerle günümüzdeki durumuna geldi.
gümüş nitrat kaplı yüzeye düşürülen ışıklarla oluşturulan görüntüden, günümüzdeki ccd ve cmos görüntü sensörleriyle elde edilen görüntülere gelişiyle insanı hayretler içinde bırakan alettir.
görüntü sensörüne gelen fotonlar sensördeki elektronlara enerjilerini aktarır ve elektriksel yükleme oluşur. Elektriksel yükleme yoğunluğuna göre pikseller oluşur. bu pikseller çözünürlüğü seviyesini belirler.
fotoğraf makinesi en güzel eşyalardan biridir bence efenim. çünkü fotoğraf bir gülücük makinesidir efenim. neden diye sorarsanız: insan bi zaman sonra o fotoğrafa bakar ve aaah ne güzel günlerdi diye efenim.
