bende çok gelismiş olandır gördüğümü zihnime kaydettiğimi asla unutmam istediğim zaman o olayı zihnimde canlandırabilirim kötü tarafı kötü anıları da unutmuyorum ve bir film gibi sürekli gözümün önüne geliyor.
Turabi gibi, ergen hareketleri ve atasözleriyle çakma delikanlı rolünü yaşam biçimi haline getirmis bir malda oldugu iddia edilen fakat bariz bir şekilde şike yapıldığı belli olan hafıza şeklidir.
Çok fazla işime yarayan hafıza çeşididir, detaylara aşırı derecede önem veren birisi olarak bu hafızamı çok seviyorum. bazı insanlar bir cisme bakıp tek şey görür, fotoğrafik hafızası ileri düzeyde olan birisi bir cisme baktığında, o cismin en ince detayına kadar görüp hafızaya kaydeder.
Bazen hata veren uygulama pardon hafızadır. Geçen yıl beraber kursa gittiğimiz arkadaşı çalıştığım yere ziyarete geldiginde buyrun hoşgeldiniz ayşenin annesisiniz değil mi diye karşıladım.
Gerçi çok da sevmezdim bilinçaltıma itmişim demek ki yüzünü.
bende hayvan gibi olan hafızadır. 6 yaşındayken bile dağ bayır gezen ve saat 7 de eve gelen bir çocuktum. keza annemler sık sık polisle beni aramaya çıkar , onlar bulmadan ben geri gelirdim. 11 yaşımda annem sadece bir miktar para vererek ilk defa gittiğim istanbula tek başıma saldı beni. o derece alışmışlardır. "nasıl olsa bumerang gibi bizim çocuk , nereye atsan geri geliyo , kimseye de kanmaz , içim rahat" derdi.
good will hunting in will hunting inde ve bende bulunan hafıza türü. ben bütün okul hayatımda hep birinci olduysam inek gibi çalıştığımdan değil, tahtaya yazılanları ve defter kitabı sınavda gözümün önüne getirip ordan okuyabildiğim içindir.
her insanda bulunması gereken özelliktir . Mesela geçmişte sevgilinizle Kadıköy Moda sahiline gitmişsinizdir . Konuşulanları pek hatırlayamazsın ama yaptıklarınızı baktığınız yerleri aklınızdan çıkmaz . Bunun en acı yönü ise çok sevilen sevgiliden ayrılmaktır . Sevgiliyi unutmaya çalışırsın ama o görüntüler hafızandan gitmez gidemez . Delirirsin bu özelliğin yüzünden keşke bende olmasaydı dersin . Ama iyi yanlarını da düşünerekten hafızamdan memnunum
görsel hafıza olarak da bilinir. örnek vermek gerekirse, ben geniş aileyi izlerken çok fazla gülemem, buna rağmen, sözlükte okurken izlediğim sahneleri * çok gülüyorum... ya işte bu sebeptenmiş. isim hafızam da çok zayıftır zaten. *
beynin sağ lobunun daha sıklıkla kullanılması durumunda ortaya çıkan, nesnelerin görsel niteliklerini zihne işleme durumu. öyle ki okudukları metinlerde geçen kelimelerin sayfanın hangi köşesinde olduğunu bilirler. yine bu kişiler google earth'ı kıskandıran bir haritalama sistemine sahiptirler. bu hafızaya sahip kişilerin isim hafızaları zayıftır.
sınavlarda çok işe yarar. hangi cümle kağıdın neresinde yazılı onu bile hatırlarsınız. hatta başka sınavlarda benzer sorularla karşılaştığınızda da hatırlarsınız. birçok insana 'pes!' dedirtecek mükemmel özellik.
ornek verecek olursam mesela, bir yere bir kez yuruyerek gitmissem seneler sonra ayni yeri bulabiliyorum, bir kere gormus oldugum cismi (herhangi sey olabilir) kesinlikle daha once gorup gormedigimi anlarim, bununla kalmayip senesini soylememin ihtimali de var.
Yalniz bu hafiza olayi dis etkenlerden, ozellikle sohbetten cok etkileniyor. Bir yere arkadaslarimla sohbet ederek yuruduysem ya da arabayla gittiysem (yolcu olarak) orayi bir daha bulmam cok zor. ayni kisiyle yuzunu hatirlamama ragmen okuz gibi bes kere tanistirilmisligim da vardir, isimleri asla hatirlamam.
fotografik hafizaya guzel eslik eden bir yardimci unsur da kesinlikle muziktir.
genelde cop hafiza diye tanimladigim bir ozellik; abuk sabuk bir tarihte cimbomumun yaptigi macin gollerini hatirlamak gibi bir guzelligi de var ama yemisim oyle hafizayi..
